Είναι καιρός να μπουν κάποια (πολλά) πράγματα στην θέση τους. Και αφορά εμάς τους πολίτες. Η αυτοκριτική ατομική και συλλογική, είναι το στοιχείο που μας λείπει. Να κοιταχτούμε επί τέλους στα μάτια και να αφήσουμε τις πτήσεις στα σύννεφα.
Μια αχαρακτήριστη αφέλεια και αδιαφορία είναι ο δείκτης του βίου μας. Ενεργούμε, κινούμαστε σε πλείστα θέματα με ελαφρότητα και όταν τα αποτελέσματα είναι οδυνηρά, τρέχουμε να σώσουμε την πατρίδα. Απουσιάζει η προνοητικότητα και το βλέμμα μας φθάνει μέχρι το ένα μέτρο. Μετά κενό. Και κατ’ επέκτασιν αυτής της συμπεριφοράς, βιώνουμε συνεχώς ως χώρα, σωρεία προβλημάτων και κινδύνων. Διότι από τις αίολες πολιτικές μας τοποθετήσεις και επιλογές, προκύπτουν οι κυβερνήσεις, που είναι ακριβώς ο καθρέφτης μας.
Τα ηνία της χώρας κρατούν επαγγελματίες πολιτικοί, ασχέτως που κατάφεραν να περάσουν την εντύπωση ότι είναι οι *εργάτες* για την πρόοδο της πατρίδας. Και αντανακλούν αυτό που εμείς είμαστε, επιβάτες πτήσης δηλαδή με αυτόματο πιλότο.
Μια κυβέρνηση κρίνεται και από τον βαθμό που βλέπει το μέλλον ως ύψιστη αναγκαιότητα και προχωρά στην λήψη μέτρων, ώστε να θωρακίσει τον τόπο από επιβουλές και ενδεχόμενους κινδύνους. Οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έδειξαν μέχρι τούδε τέτοια ικανότητα και βούληση. Αντιδρούν κατόπιν, αφού έρθουν τα τετελεσμένα και τρέχουν να διορθώσουν. Το τελευταίο κρούσμα η υπόθεση turkaegean, που κατέθεσαν ως τουριστικό-εμπορικό σήμα οι γείτονες. Βέβαια η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την απόρριψη του από το EUIPO (Ευρωπαϊκό Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας), αλλά αυτό ισχύει μόνον εντός της Ε.Ε.. Διεθνώς στον πλανήτη η παρουσία του θα λήξει το 2031. Και φυσικά θα έχει εντυπωθεί σε μύρια ανθρώπους, μακριά από την γειτονιά μας.
Οδυνηρά αποτελέσματα που προκύπτουν από εθνικά εγκληματική συμπεριφορά των κυβερνώντων. Πιστοποιειται εμφανέστατα η έλλειψη διορατικότητας και πρόνοιας σε εθνικά θέματα. Ετσι ο κάθε απατεώνας, κλέφτης, βρίσκει χώρο και ευκαιρία να καταχραστεί το πανάρχαιο όνομα μας και να εκμεταλλευτεί τα χώματα μας. Και αυτό διότι απουσιαζουμε τραγικά από την διεθνή σκηνή, οδηγούμε την πατρίδα σε αδράνεια και αφάνεια, οπότε ο κάθε έξυπνος αρπάζει ο, τι βρει και προλάβει.
Μοιραία αποδεικνύεται για την Ελλάδα η εξωτερική πολιτική που ακολουθείται μονίμως από τις κυβερνήσεις. Βεβαια, όταν εξαρτόμαστε δουλικά από διεθνείς οργανισμούς (ΝΑΤΟ, ΕΕ,κλπ), πως είναι δυνατόν να αναδειχθουμε εθνικά, πολιτισμικά και εμπορικά ακόμα;; Μέχρι και την *φέτα* παραδώσαμε σε Καναδά και Ν,Αφρική. Επομενως το έδαφος είναι εύκολο για τον καταπατητή να το αρπάξει. Το υπουργείο εξωτερικών ακολουθεί μια στείρα, κοντόφθαλμη πολιτική με έξωθεν επιβαλλόμενες νόρμες, άκρως επικίνδυνες για την συνέχεια της ύπαρξής μας και της ιστορίας μας. Και μαζί με το υπουργείο πολιτισμού, ασχολούνται με ήσσονος σημασίας θέματα και την μεγάλη εικόνα να απουσιάζει. Η ονομασία ΕΛΛΑΣ περιορίζεται εντός των υφιστάμενων συνόρων ως να είναι οικόπεδο. ΕΛΛΑΣ όμως είναι όλος ο πλανήτης. Και όλοι με κάθε μέσον κοιτούν να επωφεληθούν από αυτήν την πραγματικότητα.
Μέγα δείγμα τα απανταχού μουσεία, κυρίως εμπλουτισμένα με ελληνικά εκθέματα. Αφού λεηλατήθηκε η πατρίδα, οι ξένοι επιδεικνύουν πολιτισμό. Σε κάθε μήκος και πλάτος της γης, αποκαλύπτεται η ελληνική πανάρχαια παρουσία, το πλήρες μέγεθος της οποίας περιορίζεται υπόπτως. Ούτως καταντήσαμε φτωχοί συγγενείς-απόγονοι πλουσίων προγόνων.
Η μίζερη, εξαρτημένη εξωτερική πολιτική, ουδέν έπραξε για την κατοχύρωση και σεβασμό του ονόματος και της ιστορίας μας. Οι ξενόδουλοι κυβερνώντες απεμπόλησαν το ΔΊΚΑΙΟΝ στις διεθνείς σχέσεις και η πατρίδα είναι ουραγός στα διεθνώς δρώμενα.
Χρήστος Κράγιας