Ήρθαν από μακριά, από τα άστρα. Μετά την αναμονή στο Νύσιο πεδίο, ο γαλάζιος πλανήτης κέντρισε το ενδιαφέρον τους. Κατέβηκαν και έπιασαν δουλειά. Ο νους, το πνεύμα, συνεργάστηκαν με την ύλη και ο ΆΝΘΡΩΠΟΣ ξεκίνησε να δημιουργεί. Τα θεία δημιουργήματα έπρεπε να συνεχίσουν και να ακολουθούν τις εντολές του Δημιουργού.
Η παρουσία τους και μόνον ήταν για τον πλανήτη το εφαλτήριο της ανέλιξης.
Τα δείγματα και τα πειστήρια που η αρχαιολογική σκαπάνη ανακαλύπτει, αποδεικνύουν περίτρανα την τεράστια προσφορά και επιρροή του Έλλην Ανθρώπου στην αέναη συνέχεια του πολιτισμού.
Τα όντα που προϋπήρχαν δέχθηκαν το ΦΩΣ και συνδέθηκαν με τις τεράστιες συμπαντικές δυνάμεις.
Κοσμοθέαση και κοσμοθεώρηση ανέδειξαν την άμεση σύνδεση Δημιουργού και Δημιουργήματος. Μορφές απαράμιλλου κάλλους σμιλεύονται στο λαμπρό άχρονο μάρμαρο. Ναοί, ύμνοι στο υπερβατικό, χτίστηκαν σε ενεργειακά σημεία, για να αντλήσουν την δύναμη του πάλλοντος, ζωντανού πλανήτη. Ο Λόγος αναδείχθηκε στο μέγιστο σημείο. Γλώσσα αρμονική, μαθηματική, μουσική, σημειολογική με το αίτιο και το αιτιατό.
Επιστήμες σε αποθέωση, δίνουν και σήμερα τις απαντήσεις που αναζητούμε. Προσωπικότητες που ο λόγος και τα κείμενα τους οξύνουν τον νου και η περαιτέρω αποκρυπτογράφηση τους, ταλανίζει τους σύγχρονους ερευνητές.
Σ’ αυτό το ταξίδι δεν έλειπαν και δεν λείπουν οι εχθροί. Καταχθόνια όντα επιδιώκουν την κυριαρχία επί του πλανήτη και αφανισμό του ανθρώπου ή στην ελαφρύτερη περίπτωση, στην δουλεία. Αποτρόπαιοι μηχανισμοί, εκτός Δημιουργίας, στόχο έχουν την ΕΛΛΑΝΙΑ πραγματικότητα. Σκοτεινές υπάρξεις, αποστάτες του ΦΩΤΟΣ, εκδηλώνουν πλέον το μίσος και την μανία τους σε οτιδήποτε έχει σχέση με την Ελληνικότητα. Τα όπλα που έκρυβαν για χιλιετίες, εμφανίζονται για να εντείνουν τον πόλεμο και η ανθρωπότητα να επιστρέψει στην εποχή των σπηλαίων.
Το ταξίδι όμως θα συνεχίζεται αενάως.
Νόμοι, αρχές και αξίες θα ισχύσουν νομοτελειακά. Η Ελλήνων Πολιτεία εγκαθιδρύεται πρώτα στον τόπο που γεννήθηκε το ΦΩΣ και θα εξαπλωθεί απανταχού της ΓΑΙΑΣ.
Διότι τα πάντα είναι ΕΛΛΑΣ και αυτό το πιστοποιούν οι εχθροί μας.
Χρήστος Κράγιας