Η Δημοκρατία ως λέξη βρίσκεται στα χείλη όλων μας. Εκφράζουμε έτσι τις απόψεις μας και την προτίμηση μας σ’ αυτό το πολίτευμα, με κάθε ευκαιρία. Η έπαρση μας όμως ως ενημερωμένοι πολίτες και γνώστες των πολιτικών τεκταινόμενων, ουδόλως επιτρέπει την εν βάθει νόηση αυτής της έννοιας. Η παντελής έλλειψη παιδείας περί δημοκρατίας, τείνει σ’ ένα χωνευτήρι, όπου όλοι χωράνε αδιακρίτως. Δημοκρατία, λέμε και στάζει το στόμα μας μέλι. Αγωνιστές για την δημοκρατία παντού, ο καθένας όμως με τις δικές του απόψεις που εγωιστικά θέλει να επιβάλει. Έτσι η Δημοκρατία κατέληξε καραμέλα.
Την ένταση αυξάνουν και πυροδοτούν συγκρούσεις στην πολιτική αλλά και στην εκλογική μάζα, τα κόμματα. Όσα τα κόμματα τόσες και οι θεωρήσεις και ιδεολογίες. Όλοι εκφράζουν την άποψη τους σύμφωνα με ο, τι έχουν προσλάβει από το παρελθόν και ως προς το αναμένουν προς οικειοποίηση.
Εκκρεμεί η ερώτηση: Έχουμε Δημοκρατία;; Ζούμε σε χώρα, σε τόπο δημοκρατικό;; Εντάσσονται στην σημερινή δημοκρατία οι έννοιες δικαίου, ισότητας, ελευθερίας;; Υπάρχει η ελεύθερη βούληση των πολιτών ή τα κόμματα δεσμεύουν την νόηση αυτών;;
Το πλήθος των απαντήσεων μπερδεύει έτι περισσότερον το κουβάρι και οι προσωπικές προτιμήσεις εντείνουν το πρόβλημα.
Ξαναρωτάω, έχουμε Δημοκρατία ή μήπως ολιγαρχία;;
Λαμβάνοντας υπόψη την ελληνική πραγματικότητα που είναι συναφής με την διεθνή, μάλλον η ολιγαρχία είναι το σημερινό ισχύον πολίτευμα μέσω της κομματοκρατίας κάτω από το κάλυμμα της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.
Οι οικονομικές ελίτ αναμφίβολα επιβάλλουν βιαίως την πολιτική των κρατών. Συνεργάζονται στενά με οργανωμένες ομάδες που τις προσελκύουν με δέλεαρ κέρδους, κυρίως χρηματικού. Είναι αυτός ο επιχειρηματικός κόσμος που ορίζει νομοθεσίες και εκ των προτέρων αποτελέσματα, με όπλο πιέσεων τα οικονομικά εργαλεία και τις επενδύσεις. Ο ορισμός “ πολίτης’ και τα δικαιώματα του, δεν λαμβάνονται υπόψη και συχνότατα καταπατούνται στον βωμό του κέρδους και της διεθνοποιημένης οικονομίας. Επόμενο είναι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, να μην δύναται να επηρεάσει καταστάσεις, ούτε κατ’ ελάχιστον. Απλά η Δημοκρατία παραμένει ένας κατ’ ευφημισμό όρος, που κολακεύει την μάζα και την αποκοιμίζει.
Από που, αγαπητοί μου ξεκινά αυτή η εν υπνώσει κατάσταση της δημοκρατίας;;
Ποιος μηχανισμός χειραγωγεί δις πολιτών στον πλανήτη;;.
Θα μπορούσα να αναφέρω πολλά επ’ αυτού, αλλά σύντομα τοποθετούμαι.
Ένα διεθνές οικονομικό διευθυντήριο, με υπαλλήλους τους κατά τόπους πολιτικούς, διαφημίζει δημοκρατία και ολιγαρχικά επιβάλλει τις απόψεις και πρακτικές του. Μια διοικούσα επιτροπή αόρατων ανθρώπων, ρυθμίζει την ζωή μας και ο πλανήτης βαυκαλίζεται με την υπέρμετρη χρήση της λέξης Δημοκρατία.
Η αληθινή Ελληνική Δημοκρατία προάγει το Ελληνικό αξιακό σύστημα γιατί μόνο μέσα από αυτό ο άνθρωπος οντολογικά παίρνει την θέση που του ανήκει, έτσι ο άνθρωπος είναι Πολίτης ζώντας σε πόλη, παράγοντας πολιτισμό με πλήρη ασφάλεια στην ολότητα, με αρμονία και συνοχή.
Χρήστος Κράγιας