Η αίγλη του ελληνικού πολιτισμού από χιλιετηρίδες, είναι γνωστή και αναμφισβήτητη. Και για να μην θεωρηθούμε σοβινιστές, δεχόμαστε ότι στον πλανήτη εμφανίστηκαν και άλλοι πολιτισμοί. Αίγυπτος και ο χώρος της Μεσοποταμίας, κεντρική και νότιος Αμερική, φιλοξένησαν πολιτισμούς και λαούς ανεπτυγμένους. Όμως εδώ υπάρχει ένα κομβικό σημείο. Αυτοί οι λαοί που ερείπια μαρτυρούν την ύπαρξη τους, σήμερον δεν υπάρχουν. Εξαφανίστηκαν και ουδεμίαν συνέχεια είχαν. Και τα στοιχεία του πολιτισμού τους, περιορίζονται σε συγκεκριμένες περιοχές.
Τουναντίον ο ελληνικός πολιτισμός καθημερινά για ανασκαφών, φανερώνει ένα τεράστιο εύρος. Πέραν του σημερινού ελλαδικού χώρου, ανακαλύπτονται ευρήματα απαράμιλλης αξίας και ομορφιάς, σε γεωγραφικούς τόπους που εξάπτουν την φαντασία και απαιτούν πειστικές απαντήσεις.
Η μέση ανατολή αποκαλύπτει έναν τεράστιο πλούτο αρχαίων πειστηρίων που συνεχώς αυξάνονται. Στην γειτονική Τουρκία οι αρχαιολόγοι μένουν κατάπληκτοι από τα ευρήματα. Κάτω Ιταλία, Ιβηρία και Αμερική από βορράν ως νότον, αποδεικνύουν ποιος ταξίδεψε παντού στον πλανήτη και τι δημιούργησε. Και στην Ευρώπη μέχρι την Σκωτία οι αρχαιολόγοι βρίσκουν παντού τον Έλληνα.
Αυτά για την ιστορία. Όμως για την συνεχή ανάδειξη των αρχαιοτήτων, απαιτούνται διάφορες προϋποθέσεις. Και είναι μια υποχρέωση του κράτους στην ανάδειξη και διατήρηση σε άριστη κατάσταση των αρχαιολογικών χώρων και μουσείων.
Αυτή είναι η δουλειά του οργανισμού διαχείρισης πολιτιστικών πόρων (ΟΔΑΠ). Ένας οργανισμός μεταξύ των αμέτρητων στην Ελλάδα, που γνωρίζουμε ότι παρά τα βαρύγδουπα ονόματα, η προσφορά τους είναι μικρή και μάλλον εξυπηρετούν την *τακτοποίηση* ημέτερων.
200 αρχαιολογικοί χώροι και μουσεία είναι *άφαντα* και αν έχουν επισκεψιμότητα είναι ελάχιστη έναντι των ολίγων γνωστών που προσελκύουν τα μύρια των τουριστών. Ιδού μερικοί από τους λόγους που αποκάλυψε έρευνα.
Πλήρης κρατική αδιαφορία. Στην σύγχρονη ψηφιακή εποχή, ουδεμία αναφορά και παρουσίαση. Έλλειψη προσωπικού με γνώσεις και ικανότητα μετάδοσης αυτών στον επισκέπτη. Σύνδεση με το οδικό δίκτυο περιορισμένη και οργανωμένες εκδρομές ελάχιστες. Ανασκαφές υπό εγκατάλειψη λόγω μη χρηματοδότησης ή για άλλους πονηρούς λόγους.
Παραθέσαμε ολίγα και συμφωνούμε ότι υπάρχουν πολλές περισσότερες αιτίες, ενώ το υπουργείο πολιτισμού αφιερώνεται αποκλειστικά στην Ακρόπολη, Κνωσό και Αρχαία Ολυμπία. Απαξιώνονται οι ήδη σημαντικότατοι αρχαιολογικοί τόποι, όπως Πέλλα, Δωδώνη, Βεργίνα και η περιοχή της Θεσσαλονίκης.
Και πάμε στο δέον. Πρωτίστως το υπουργείο πολιτισμού πρέπει να αποκτήσει τις αρμοδιότητες που απαιτούνται πιεστικά. Οι φιέστες που κατασπαταλούνται σημαντικότατα πόσα, ουδέν προσφέρουν. Η γενναία χρηματοδότηση από τον προϋπολογισμό είναι η λύση και βεβαίως η στελέχωση από τον επικεφαλής μέχρι την φύλαξη, με πραγματικούς Έλληνες και όχι περαστικούς για το μεροκάματο.
Επισήμανση όλων των αρχαιολογικών χώρων και ιδίως αυτών που δολίως παραμένουν θαμμένοι(υπολογίζεται ότι είναι πάνω από 30000).
Εντατικοποίηση και ολοκλήρωση ανασκαφών (Αμφίπολης) και πλήρης αξιοποίηση των αρχαιολόγων.
Τα μουσεία σε όλην την χώρα σε μόνιμη λειτουργία και συνεχής εμπλουτισμός τους με νέα στοιχεία που έρχονται στο φως.
Και μια πανεθνική απαίτηση για την επιστροφή των αρχαιοτήτων μας που κοσμούν μουσεία σ’ όλον τον κόσμο.
Η Ελλάς είναι παντού στον πλανήτη και κατάσπαρτη από μνημεία και αρχαιότητες. Επιτακτική ανάγκη αποκάλυψης αυτών, η διατήρηση, η συνεχής ενημέρωση του παγκόσμιου πληθυσμού και το σπουδαιότερον, οι Έλληνες πολίτες να γνωρίσουν το παρελθόν και να ενδυναμώσουν τους δεσμούς με τους προγόνους.
Χρήστος Κράγιας
