Για να πιάσεις δουλειά στο δημόσιο υπάρχουν πολλοί τρόποι. Είναι οι διαγωνισμοί που διενεργούν οι διάφοροι φορείς, με κυριότερο ρόλο να παίζει το ΑΣΕΠ, που καθορίζονται σαφώς οι προϋποθέσεις και τα προσόντα των υποψηφίων. Και είναι δίκαιον, οι καταλληλότεροι να καταλαμβάνουν τις θέσεις και να αξιοποιούνται προς όφελος του κράτους και των πολιτών.
Ξεχωρίζουν επίσης και κάποιοι νόμοι που ψηφίζονται μετά τα μεσάνυχτα στην βουλή, με παρουσία 5-10 νυσταγμένων βουλευτών, αποκλειστικά για την πρόσληψη συγκεκριμένων ατόμων, οι λεγόμενοι φωτογραφικοί νόμοι. Και βεβαίως δεν λείπουν και αυτές οι κινήσεις της διοίκησης του κράτους, που κάποιοι επωφελούνται θέσεων εργασίας κατόπιν άνωθεν εντολών. Δηλαδή ρουσφέτι.
Ο, τι νέο συμβαίνει στον τομέα των προσλήψεων το μαθαίνουμε από τον τύπο γενικά και από την περίφημη *διαύγεια*!!. Και οι ενδιαφερόμενοι πολίτες καταθέτουν τα δικαιολογητικά τους, τα προσόντα τους, με την σχετική αίτηση. Αυτή αναντίρρητα είναι η νόμιμη οδός.
Υπάρχουν πάμπολλες περιπτώσεις προσλήψεων στο δημόσιο με εντολές από άτομα που κατέχουν επίσημη θέση. Και μια τέτοια αφορά άτομο που μπαινοβγαίνει στο μικροβιολογικό τμήμα του 424 στρατιωτικού νοσοκομείου για επαναλαμβανόμενα εξάμηνα, άνευ διαγωνισμού και με απουσία των στοιχειωδών προσόντων. Το γεγονός απεκρύβει και ήρθε στο φως κατόπιν καταγγελίας. Δηλαδή την ώρα που στα στρατιωτικά νοσοκομεία ξηλώθηκαν οι ηγεσίες για τους γνωστούς λόγους, το ρουσφέτι πάει σύννεφο. Ο Υπουργός Άμυνας στέλνει σπίτι τους ανώτατα στελέχη και ο υφυπουργός *τακτοποιεί” τον δικό του άνθρωπο.
Θα έλεγε κανείς, τι ψάχνεις άνθρωπε μου;; Ναι, έχει καταχωρηθεί στην συνείδηση των Ελλήνων πολιτών ότι αν δεν έχεις μέσον, δεν γίνεται δουλειά. Αυτό αποτυπώνεται διαχρονικά και δείχνει το ύψος της διαπλοκής και διαφθοράς. Διότι δεν είναι κάτι νέον. Όλοι μας έχουμε γνώση για περιπτώσεις, άτομα να βρίσκονται σε θέσεις εργασίας που προορίζονταν για άλλους και κατείχαν τα απαραίτητα προσόντα. Και ναι μεν μένουμε άφωνοι, διαφωνούμε με την τακτική και εκνευριζόμαστε, όμως έρχεται κατόπιν η σκέψη να συνέβαινε και σ’ εμάς. Και εδώ είναι η παγίδα και το παιχνίδι παίζεται με τους όρους των ισχυρών.
Και ποιοι είναι οι ισχυροί;; Μα οι πολιτικοί, που μόλις εκλεγούν βολεύουν τους *δικούς τους*σε θέσεις, ανταμείβοντας τους για τις υπηρεσίες που προσέφεραν προεκλογικά.
Το προαναφερθέν γεγονός είναι πραγματικό και τεκμηριωμένο και δείχνει την σήψη που κυριαρχεί στον πολιτικό κόσμο. Είναι το δούναι και λαβείν που πλέον έγινε καθεστώς. Αυτό το αλισβερίσι είναι μια από τις πολλές πληγές του δημοσίου. Ανάξια άτομα εκτοπίζουν από θέσεις εργασίας, τους πραγματικούς δικαιούχους. Βγάζουν μάτι και προκαλούν αγανάκτηση στους τίμιους πολίτες οι ρουσφετολογικές πρακτικές που κατά κόρον λαμβάνουν χώραν. Και με αυτόν τον τρόπο οι πολιτικοί κρατούν δέσμιους τους πολίτες και τους σέρνουν στο κομματικό άρμα, με την υπόσχεση του διορισμού. Σε μια εποχή που η ανεργία χτυπάει κόκκινο, ποιος δεν θα ήθελε να έχει *μπάρμπα στην Κορώνη;;*.
Αυτό το δίχτυ σχέσεων που προσβάλει την νοημοσύνη μας και ευνοεί το λάδωμα, πρέπει επιτέλους να σπάσει. Η αναξιοκρατία στο δημόσιο είναι δεδομένη και η συνέχεια της επιβάλλεται άμεσα να καταργηθεί. Οι σκοτεινές, υπόγειες παρτίδες είναι εις βάρος της κοινωνίας και οι ανισότητες που προκύπτουν δείχνουν την παντελή απουσία του ΔΙΚΑΙΟΥ.
Τελικά η κρατική δομή της χώρας είναι μπάχαλο. Καιρός να τεθούν τα θεμέλια των υγιών σχέσεων κράτους-πολιτών, όχι μόνον στο θέμα των προσλήψεων, αλλά στο όλον φάσμα μιας ευνομούμενης διοίκησης της πολιτείας και απόδοσης τιμής στους πολίτες.
ΥΓ. Ο ΑΣΕΠ δεν είναι πανάκεια. Ακούγονται ψίθυροι και λέγονται πολλά.
Χρήστος Κράγιας
