ΙΔΕΜ (Ινστιτούτο δημογραφικών ερευνών- μελετών): Στο κόκκινο η συρρίκνωση του πληθυσμού στην Δυτ. Μακεδονία. Μείωση σε ποσοστό 11,34% και έπεται συνέχεια. Βέβαια και οι υπόλοιπες περιφέρειες δεν δείχνουν καλύτερα αποτελέσματα.
Γνωρίζουμε από πρώτο χέρι την άθλια οικονομική κατάσταση της περιοχής μας και την παντελώς απούσα κυβέρνηση στις αγωνίες των κατοίκων. Ουδέν ενδιαφέρον για παραγωγικές επενδύσεις που θα συγκρατούσαν τον πληθυσμό και θα βοηθούσαν στην μείωση της υπογεννητικότητας.
Λίγο, πολύ, κάτι καταλαβαίνουμε. Κάποιοι, με γνώση του προβλήματος, τρομάζουν με την κατηφορική πορεία του γηγενούς πληθυσμού. Άλλοι αδιαφορούν τελείως, όπως και σε πλείστα αλλά θέματα που πρέπει να κεντρίζουν το ενδιαφέρον μας.
Αν ρίξουμε μια ματιά στον πλανήτη, σ’ όλες τις χώρες η αύξηση των πληθυσμών είναι αναντίρρητο γεγονός. Αν μετρήσουμε εμείς εδώ στην Ελλάδα, βλέπουμε ότι μονίμως διατηρείται ένας σχεδόν ίδιος αριθμός. Παραμείνουμε μονίμως γύρω στα 10 μύρια και η διαφαινόμενη τάση είναι η προς τα κάτω πορεία, αριθμητικά.
Οι ανησυχούντες πολίτες προσπαθούν να βρουν τους λόγους αυτής της θλιβερής κατάστασης, αλλά τις περισσότερες φορές χάνονται στον λαβύρινθο των στατιστικών, την παραπληροφόρηση, την εσκεμμένη απόκρυψη στοιχείων και των κυβερνητικών επιλογών που καλύπτονται επιμελώς μέσα σ’ ένα ομιχλώδες περιβάλλον. Το βέβαιον είναι ότι λιγοστεύουμε με ταχύτητα.
Ένας λόγος κατ’ εμέ, που δεν θα αναλύσω αλλά αφήνω στον αναγνώστη να βρει την άκρη, είναι το φεμινιστικό κίνημα, η γυναίκα στην αγορά εργασίας και το κυνήγι της καριέρας. Έτερη αιτία που αξίζει να ασχοληθούμε είναι οι πρακτικές των κυβερνήσεων.
Η οικονομία της χώρας μας για δεκαετίες κλονίζεται και βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμονος. Με αδιάσειστο δεδομένο την ανεργία, την μετανάστευση ως επακόλουθο αυτής, το ολοένα αυξανόμενο κόστος σε αγαθά απαραίτητα για αξιοπρεπή διαβίωση, τις τιμές της ενέργειας, την πτώση τζίρου στον εμπορικό κόσμο, το αρνητικό ισοζύγιο εισαγωγών- εξαγωγών, τις υποχρεωτικές προσαρμογές στις ευρωπαϊκές ντιρεκτίβες, τα απεχθή μνημόνια και την ληστρική φορολογική πρακτική που επικρατεί, αντιλαμβανόμαστε μετά λύπης μας, ότι αναστροφή προς το καλύτερον δεν υπάρχει. Σκεφτείτε, φίλοι μου, ότι σήμερα τα παιδιά μας υπολογίζονται ως τεκμήριο φορολόγησης, ως να είναι αυτοκίνητα ή κότερα.
Όσοι δεν το γνωρίζουν, ας εννοήσουν ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν απηχούν την πλειοψηφία των πολιτών. Τα εκλογικά αποτελέσματα μεθοδεύονται και η αλληλοδιαδοχή των κομμάτων στην εξουσία, είναι ένα προσυμφωνημένο παιχνίδι. Επιπροσθέτως οι πολιτικοί συλλήβδην εκτελούν οδηγίες και παραγγελίες ξένων ανθελληνικών κέντρων. Τα όσα υπόσχονται προεκλογικά είναι απύθμενα ψευδή, διότι δεν έχουν δικό τους πρόγραμμα, παρά μόνον τα αφεντικά της ΕΕ ορίζουν το μέλλον μας. Και αυτό είναι η εξαφάνιση μας, με την μείωση του πληθυσμού. Το βάθος χρόνου δεν τους ενδιαφέρει, παρά μόνον το αποτέλεσμα
Και αν δεν εξαφανιστούμε αλλά από μείνουμε λίγοι, τι πρόκειται να γίνει;; θα ρωτήσει τις. Τον παραπέμπω στην συμφωνία του Μαρακές που προβλέπει την υποχρεωτική είσοδο- υποδοχή στην Ελλάδα 38 μυρίων αλλογενών αφροασιατών. Αυτοί θα μας αντικαταστήσουν.
Είναι υποχρέωση μας, λοιπόν, να ανατρέψουμε την γενοκτονία που γίνεται σήμερα και να την μετατρέψουμε σε ευγονία. Η αποκατάσταση και η εξασφάλιση των γυναικών μητέρων και των απογόνων μας είναι ιερό καθήκον μας. Και αυτό θα γίνει μοναδικά με την δημιουργία της Ελλήνων Πολιτείας που μονο ο πολιτικός φορέας “Ελλήνων Συνέλευσις” μπορεί να το κάνει. Τότε, αγαπητοί μου, η Ελλάς θα ξεφύγει από την μείωση του πληθυσμού, θα δει άνθιση.
Χρήστος Κράγιας