Είναι πάμπολλες οι περιπτώσεις που το πανελλήνιο συγκλονίζεται από θανατηφόρα δυστυχήματα, φόνους, φυσικές καταστροφές. Και φυσικά οι άμεσοι ενδιαφερόμενοι, τα θύματα δηλαδή και οι οικογένειές τους, ζητούν απαντήσεις και δικαίωση δια της τιμωρίας των ενόχων. Οι πολίτες δε, συμπάσχουν με το δράμα που συντελέστηκε και μαζικά απαιτούν την διαλεύκανση και την διαφάνεια.

Υπάρχουν περιπτώσεις, εκατόμβες θυμάτων-νεκρών, που η υπόθεση παραπέμπεται στην δικαιοσύνη και αυτό σε μια ευνομούμενη Πολιτεία είναι πλήρως αποδεκτό. Το τραγικό όμως είναι ότι μετά από αναβολές και νομικίστικα τερτίπια, τα οποία επιτρέπει ο νομοθέτης, η Νέμεσις και η Τίσις αργούν απελπιστικά να έρθουν ή και καθόλου. Οπότε τι προκύπτει αγαπητοί μου;; Μα φυσικά η δυσπιστία των πολιτών προς τους δικαστικούς λειτουργούς.

Στην συνείδηση των πολιτών ένα πράγμα έχει εντυπωθεί ανεξίτηλα. Η κυβέρνηση, οι πολιτικοί, οι προύχοντες, οι παράγοντες που εφάπτονται του πολιτικού πεδίου και οι οικονομικά ισχυροί, είναι υπεύθυνοι για την συγκάλυψη τραγικών γεγονότων και οδηγούν την δικαιοσύνη εκτός των αρχών της. Αν δε συνυπολογίσουμε ότι οι ηγεσίες των ανώτατων δικαστηρίων της χώρας διορίζονται από τις κυβερνήσεις, τότε ευθύς εξάγεται το συμπέρασμα ότι οι μεταξύ τους σχέσεις δεν βασίζονται στο ΔΊΚΑΙΟΝ.

Ο θόρυβος, ο κουρνιαχτός για το έγκλημα των Τεμπών δεν πρόκειται να καταλαγιάσει, ασχέτως που η εν πανικό βρισκόμενη κυβέρνηση συσκοτίζει το θέμα, το υποβαθμίζει και μέσω παπαγάλων δίνει τις δικές της εκδοχές και δικαιολογίες, Βλέπουμε επίσης μια παράξενη απουσία των ανώτατων δικαστικών λειτουργών που όφειλαν να λάβουν θέση και να αποδείξουν ότι η δικαιοσύνη είναι άτεγκτη. Και μόλις χθες-προχθές η κοινωνία συνταράχθηκε από την ανεύρεση του νεκρού Βασίλη Καλογήρου σε περιοχή που προξενεί απορίες και αναταράξεις.

Η κοινωνία, υποψιασμένη και δικαίως, στέκεται στο πλευρό της μάνας που κηδεύει το παιδί της και ακούει τα όσα λέει προς κάποιους αποδέκτες. Η κα. Αποστολάκη εκτοξεύει βέλη που για τους πολίτες ο στόχος είναι δυσδιάκριτος. Υπαινίσσεται ότι εδώ έχουμε εγκληματική ενέργεια. Γνωρίζει τους αυτουργούς και γιατί δεν τους κατονομάζει;;. Διότι η εισαγγελέας που τοποθετήθηκε ορθά στο θέμα του μπαζώματος, σίγουρα αναζητά την αλήθεια, όπως και οι πολίτες. Όμως, εύχομαι να κάνω λάθος, στο όλον θέμα, όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, διαφαίνονται εμπλοκές και άλλων παραγόντων, ανθρώπων που κινούνται πίσω από την κουρτίνα, διαχειρίζονται κρίσεις και αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη, επιβάλλοντας δια παντός μέσου την βούληση τους και προϊόντος του χρόνου, με την αργοπορία της δικαιοσύνης, όλα ξεχνιούνται. Και η λήθη είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της κοινωνίας 

Δικαστικοί λειτουργοί όλων των βαθμίδων έχουν αποδώσει δίκαιον εις πείσμα σκοτεινών κύκλων και κυρίως πολιτικής ιδιοτέλειας. Δικαστές διαμάντια έχουν γράψει μια λαμπρή πορεία και παρουσία. Στον αντίποδα, δυσάρεστη έκπληξη για τους πολίτες, δικαστές υποπίπτουν σε παρανομίες και εγκλήματα και παραμένουν ατιμώρητοι, αφού οι περιπτώσεις τους δεν εκδικάζονται. Και είναι κατά την κοινή γνώμη, αυτοί που δεν αποδίδουν δικαιοσύνη, παρακωλύουν τις νομικές διαδικασίες και όταν εμπλέκονται πολιτικοί κύκλοι, κάνουν τον “Κινέζο”.

Μέσα στο πόνο της η κα. Αποστολάκη έδωσε ένα στίγμα, ένα σημάδι για την κατάσταση της δικαιοσύνης στην χώρα μας. Ζητώ, κα. Αποστολάκη, με σεβασμό στον χαμό του Βασίλη και του λειτουργήματος σας, να γκρεμίσετε τα τείχη της διαπλοκής και διαφθοράς, να φωτίσετε το σκοτεινό πεδίο και να ανοίξουν τα κλειστά στόματα.

Χρήστος Κράγιας