*Η παγκόσμια ημέρα ΑΜΕΑ μας υπενθυμίζει ότι η ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση αποτελεί θεμέλιο της κοινωνικής δικαιοσύνης..* (Πιερρακάκης, υπουργός Παιδείας κλπ.).
Και αμέσως αναφώνησα: Μπράβοοοοο υπουργέ!!!
Κατόπιν όμως κάτι με προκάλεσε. Ανέφερε περί εκπαίδευσης και όχι περί παιδείας. Διότι αυτά τα δύο έχουν διαφορετικές έννοιες.
Ο φαντάρος εκπαιδεύεται στα νέα όπλα. Ο υποψήφιος οδηγός στην σωστή χρήση του οχήματος. Ο ανειδίκευτος εργάτης σε ανάδειξη των ικανοτήτων του. Ο σκύλος να υπακούει στο αφεντικό και ο ελέφαντας να εκτελεί το νούμερο στο τσίρκο.
Η παιδεία τι είναι;;
Είναι η αποδοχή υψηλών εννοιών και ιδεών, η ανέλιξη του νοητικού πεδίου, η σφαιρική αλλά και λεπτομερειακή αντίληψη του κόσμου, η σωστή ανάλυση και απάντηση ερωτημάτων, η εν συναίσθηση των ανθρωπίνων συμπεριφορών και η δεκτική τοποθέτηση έναντι του παγκόσμιου πληθυσμού, με όλες τις εκφάνσεις της κουλτούρας.
Και εδώ εντοπίζεται το πρώτο ολίσθημα του υπουργού. Ηθελημένα και εκ του πονηρού, ομιλεί περί εκπαίδευσης. Αποφεύγει να τοποθετηθεί για την παιδεία, διότι οι πάντες έχουν πλέον κατανοήσει ότι η κυβέρνηση στην οποίαν συμμετέχει, ουδεμίαν σχέση έχει και ουδεμίαν προοπτική σχεδιάζει για μια παιδεία που οφείλει να παρέχει στους πολίτες.
Όταν το θέμα είναι η παιδεία, τότε μια σωρεία ερωτημάτων προκύπτει και επιτακτικά ζητά λύσεις. Ξεκινάμε από τις υποδομές και το προσωπικό. Κοινή διαπίστωση η τραγική κτιριακή κατάσταση των σχολείων σ’ όλην την γραμμή, από νηπιαγωγείο μέχρι πανεπιστήμιο. Οικτρή εμφάνιση, τυποποιημένη κρύα μορφή, σοβάδες που πέφτουν, τεχνικά μέσα ανύπαρκτα. Οι Η/Υ που διατίθενται είναι προσπάθεια να δείξουμε εκσυγχρονισμό, αλλά η παιδεία απαιτεί σύνδεση μαθητή και δασκάλου. Και ο δάσκαλος όλων των βαθμίδων, έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα και τα προγράμματα του υπουργείου (βλέπε Κ.Ι.Σ.), στερείται πρωτοβουλίας και παραμένει στριμωγμένος στην γωνία, κάνοντας απλά μια παράδοση μαθήματος, για όποιον καταλάβει.
Ένα άλλο σημείο που δεν εννόησα είναι η ισότιμη πρόσβαση και η κοινωνική δικαιοσύνη. Δηλαδή πρέπει να μας τα πει ο υπουργός για να το αντιληφθούμε;; Πως είναι ισότιμη η παιδεία όταν εξαρτάται από την τσέπη των γονέων και όχι δωρεάν όπως πρέπει;; Οι πάντες γνωρίζουν το τεράστιο κόστος σπουδών, για φροντιστήρια και ειδικά για την τριτοβάθμια. Και με τις νέες κατευθύνσεις των ιδιωτικών πανεπιστημίων, η ισότητα του υπουργού παραμένει γράμμα κενό.
Επί πλέον δε, μιας και αναφέρεται σε συνανθρώπους μας με κινητικά προβλήματα, ας απαντήσει σε πόσους σχολικούς χώρους έχουν πρόσβαση τα αμαξίδια.
Κατ’ ουσίαν ο υπουργός αυτοαναιρείται εν σχέσει με το επικρατούν σύστημα. Υπερβάλλει και για λόγους εντυπωσιασμού καταλήγει στην κοινωνική δικαιοσύνη. Η υποκρισία στο μεγαλείο της, αφού γενικά το τοπίο της δικαιοσύνης στην χώρα μας πάσχει και λειτουργεί επιλεκτικά. Ο πολιτικός κόσμος είναι η μεγάλη απόδειξη της απουσίας απόδοσης δικαίου. Θα το δεχόμουν ευχαρίστως αν οι βουλευτές παραιτηθούν της ασυλίας και οι υπουργοί του νόμου περί ευθύνης αυτών.
Κύριε Πιερρακάκη είστε άλλος ένας κρίκος στην μακρά αλυσίδα αποτυχίας της παιδείας στην χώρα μας. Κομπάζεις όπως και οι συνάδελφοί σου άλλων υπουργείων. Αδικαιολόγητος για την απουσία σου από την ορθή παιδεία, αδικαιολόγητος για την προσπάθεια συγκάλυψης χρόνιων παραλείψεων και ειλικρινούς βούλησης. Στα λόγια top, στα έργα λαγός.
Εμμέσως πλην σαφώς υπουργέ, ομολογείς ότι όσα έπρεπε να υπάρχουν, είναι άφαντα. Και κυβερνάτε πέντε χρόνια.
Χρήστος Κράγιας
