Η Ε.Ε. βρίσκεται σε δυσχερή θέση εδώ και καιρό. Η σύλληψη της αρχικής ιδέας για την σύσταση της και την σταδιακή εξέλιξη πέραν του οικονομικού- εμπορικού φάσματος, ανήκει, ως καταδειχθεί, σε κύκλους που το ενδιαφέρον τους για τον άνθρωπο, βρίσκεται στο τέλος της λίστας των επιδιώξεων τους. Όπως και να ‘χει, αυτήν την χρονική περίοδο η Ευρώπη βράζει.

Επιγραμματικά αναφέροντας τους λόγους, αντιλαμβανόμαστε σαφώς γιατί οι ενδοκοινοτικές δυσαρμονίες δεν πρόκειται να λειανθούν και η περαιτέρω πορεία της Ένωσης βρίσκεται υπό αμφισβήτηση.

Εν συντομία σημειώνουμε κάποιους λόγους που εμφανέστατα δείχνουν τάσεις διάλυσης.
Αυστηρή νομισματική πολιτική, θηλιά στην ανάπτυξη έναντι άλλων ισχυρών οικονομιών, υποχρεωτική για τα κράτη- μέλη θέση στο ουκρανικό, δυσάρεστες δημογραφικές επιπτώσεις, κεντρικός έλεγχος Βρυξελλών, ευρωπαϊκό Σύνταγμα, καταπάτηση δικαίου, βίαιη μεταβολή της κοινωνίας λόγω λαθρομετανάστευσης, ανισότητα βορρά- νότου, βιομηχανικός μαρασμός.

Αυτά και πολλά άλλα επέφεραν σειρά πληγμάτων στην τόσο πολυδιαφημισμένη ένωση. Μια ένωση όμως που δεν λαμβάνει υπόψη της τις ιδιαιτερότητες κάθε χώρας. Επιχειρήθηκε μια ισοπέδωση τοπικών ιδιοτήτων, κουλτούρας και πολιτισμού, ιστορίας, πολιτικών ιδεών, επιπέδου διανόησης και οικονομικών μέσων, για την εμφάνιση ενός υπερεθνικού οργανισμού- κολοσσού.

Επικεφαλής μια διοικητική αρχή, διαφόρων πολιτικών τάσεων. Πλήρης έλεγχος στην προαγωγή και ανάπτυξη ιδεών και κατασταλτικές τάσεις της διάθεσης της δικαιοσύνης υπέρ των πολιτών.

Το οικονομικό- εμπορικό συνονθύλευμα εξετράπη της πορείας του και μεταλλάχθηκε σε εξουσιαστή λαών και κρατών. Οι μπουκωμένοι στο χρήμα διαχειριστές των Βρυξελλών και των λοιπών παραρτημάτων, αδυνατούν να αντιληφθούν τα μύρια των πολιτών που καταφανώς πλέον δείχνουν τάσεις απομάκρυνσης από τα κέντρα λήψης αποφάσεων. Καταλυτικό ρόλο στο θέμα αυτό παίζει η στρατιωτική- πολεμική τοποθέτηση της Ένωσης στο ουκρανικό σκηνικό. Τεράστιοι πόροι και ασύλληπτο μέγεθος υλικού κατασπαταλήθηκαν σ’ αυτόν τον πόλεμο, εις βάρος της οικονομίας των κρατών- μελών.

Και να τώρα που η Γερμανία, κράτος χωρίς Σύνταγμα, που θεωρούμε ως ατμομηχανή της ανάπτυξης, θέτει πάλι σε συναγερμό ολόκληρη την Ε.Ε. και κυρίως τις χώρες του νότου. Με το έτσι θέλω καταργεί την συνθήκη Σένγκεν, αλλά και άλλες παλαιότερες, πάνω στις οποίες εδράζεται αυτή. Κλείνει τα σύνορα της και απειλεί τις χώρες εισόδου-υποδοχής των λαθρομεταναστών, με την υποχρεωτική επιστροφή τους. Δεν δύναται πλέον το γερμανικό κατεστημένο να διαχειριστεί τα προβλήματα που το ίδιο προκάλεσε. Και η κατάσταση γίνεται δυσκολότερη λαμβανομένης υπ’ όψιν της βιομηχανικής και οικονομικής υστέρησης του μέλους αυτού.

Τέτοιες τάσεις θα δούμε λίαν προσεχώς και από άλλα κράτη, κυρίως της κεντρικής Ευρώπης. Ο δρόμος των αντιθέσεων και της αντιπαλότητας άνοιξε και οι οιωνοί δεν είναι καλοί. Οι συζητήσεις για εθνικά σύνορα άρχισαν δειλά- δειλά και η αποσύνθεση διαφαίνεται.

Η ιδέα της Ε.Ε. ξεπεράστηκε και αυτοί που την εκμεταλλεύτηκαν στυγνά, τώρα γυρίζουν την πλάτη.

Οι καιροί αλλάζουν γρήγορα και οι εξελίξεις εκκωφαντικές. Και για να έχει συνέχεια η Ε.Ε. Έρευνα & Έλεγχος Που Δεν Έγινε Ποτέ…

Χρήστος Κράγιας