Οι μεγάλες πόλεις έχουν και πολλά προβλήματα. Ο αριθμός των κατοίκων αυξάνεται θεαματικά και αναγκαστικά επεκτείνονται περιμετρικά για να καλύψουν τις οικιστικές ανάγκες. Το αποτέλεσμα είναι η μεγάλη απόσταση των οικιών από τα σημεία εργασίας των πολιτών και την εξυπηρέτηση των υπολοίπων καθημερινών απαιτήσεων.

Ούτως προέκυψαν οι διάφορες μορφές μεταφορικών μέσων που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι. Το δίκτυο ηλεκτρικών τρένων εντός του αστικού ιστού, με υπέργειες αλλά κατά το πλείστον υπόγειες διαδρομές, είναι η πλέον εξελιγμένη μορφή μετακίνησης. Δεν είναι βέβαια νέα. Ο υπόγειος, όπως συνήθως αποκαλείται, μεταφέρει δις επιβατών και αποσυμφορεί τα υπόλοιπα μέσα, όπως αστικά λεωφορεία και ταξί.

Ένα μέγα θέμα, εκτός της ταχύτερης μεταφοράς, είναι η ασφάλεια που παρέχεται στο κοινό και ειδικά στις υπόγειες σήραγγες. Τα πρωτόκολλα ασφαλείας είναι ο πρώτος παράγων στον σχεδιασμό, κατασκευή και τελική χρήση. Και η πολιτεία επιβλέπει, ελέγχει και συντηρεί όλο το φάσμα λειτουργίας αυτού του μεταφορικού μέσου.

Στην Αθήνα λειτουργεί από πολλών ετών ο υπόγειος. Μόλις δε προσφάτως, μετά κόπων, βασάνων και κατασπατάλησης χρήματος, ετέθη σε λειτουργία το μετρό Θεσσαλονίκης. Η χρήση, λοιπόν, προκαλεί φθορές σ’ όλο το σύστημα και λογικά πρέπει να γίνεται και η αναγκαία συντήρηση για την ασφαλή μετακίνηση. Κατά καιρούς βλέπουμε βλάβες που δεν ενέχουν σοβαρό κίνδυνο.

Λάβαμε όμως καταγγελία Ελληνίδος πολίτη, με όνομα και υπογραφή, άρα έγκυρη, για συμβάν στον υπόγειο Αθηνών, που θέτει ερωτήματα για την ασφάλεια και εγείρει ευθύνες των υπηρεσιών.

Συρμός εν ώρα αιχμής, υπερπλήρης επιβατών, δεν σταματά σε σταθμό, συνεχίζει για επόμενο, δεν ανοίγουν οι πόρτες, οπότε τα υπόλοιπα τα αφήνω σε σας. Αυτά τον Νοέμβριο. Και μαθαίνουμε από τα δελτία ειδήσεων έτερο συμβάν. Την 2αν Ιανουαρίου 2025, σε κινούμενο συρμό, ευτυχώς με λίγους επιβαίνοντες, οι πόρτες ανοιγοκλείνουν από μόνες τους. Και υπενθυμίζω αυτά που είδαμε στο μόλις ενός μηνός από την χρήση του, του μετρό Θεσσαλονίκης.

Κυρίες και κύριοι, αναγκαστικά προκύπτουν οι ευθύνες του κράτους. Επιτακτικά οι πολίτες επιβάτες-χρήστες όλων των μέσων μεταφοράς, ζητούν εξηγήσεις. Η ζωή τους τίθεται σε κίνδυνο. Και σ’ αυτό το κράτος που ζούμε, αυτά τα φαινόμενα δεν είναι σπάνια. Οι πολίτες απειλούμαστε από παντού και παντοιοτρόπως. Το εχθρικό κράτος μας, ταξιδεύει χωρίς πιλότο προς άγνωστη κατεύθυνση και άνευ συγκεκριμένου προορισμού. Το κομματικό κράτος, η κατάχρηση εξουσίας, η λεηλασία του εθνικού πλούτου, η απουσία πολιτικής βούλησης με εθνικό πρόσημο, είναι προσβολή και ύβρις κατά των πολιτών. Οι κυβερνήσεις όμως επιδίδονται σε φιέστες και επικοινωνιακά τερτίπια. Με σύμμαχο τον χρηματισμένο δημοσιογραφικό κόσμο και ιδίως τα χρυσοπετσωμένα τηλεοπτικά κανάλια, προβάλλει επιτυχίες(;;) και κρύβει την αλήθεια κάτω από το χαλί.

Τα ατυχήματα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ευτυχώς δεν έγιναν δυστυχήματα. Όμως τύχη δεν υπάρχει, διότι όλα προκύπτουν από δικές μας αποφάσεις, επιλογές και χειρισμούς. Άρα, αν οι πολίτες δεν αντιληφθούν την σοβαρότητα της κατάστασης και δεν λάβουν την απόφαση να λειτουργήσουν υπεύθυνα και αποτελεσματικά, το ελληνικό κράτος θα συνεχίζει να αδιαφορεί για όλες τις ανάγκες τους και να απαξιώνει την σωματική ασφάλεια και τον ίδιο τους τον βίο.

Χρήστος Κράγιας