Άθλος: επίτευγμα – κατόρθωμα 
Αθλητής: αυτός πού επιτυγχάνει το αθλητικό αποτέλεσμα, δηλαδή την νίκη.

Ο αθλητισμός είναι μία πολύ χιλιόχρονη ιστορία στην Ελλάδα. Οι πρόγονοι μας έδιναν ιδιαίτερη σημασία στους αθλητικούς αγώνες. Εκτός των Ολύμπιων αγώνων, υπήρξαν και πολλές άλλες διοργανώσεις, ανδρών και γυναικών. Αθλητές από την μητροπολιτική Ελλάδα και από τις αποικίες συμμετείχαν κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Εμβληματικοί αθλητές συναγωνίζονταν για την νίκη, την μόνη πρώτη θέση, το δάφνινο στεφάνι.

Πέρασαν πολλά χρόνια, οι συνθήκες άλλαξαν, αλλά τα κυρία αθλήματα παραμένουν ακόμα. Δρόμος, άλμα, ρίψεις, πάλη, τα ζούμε και σήμερα. Βέβαια προστέθηκαν σταδιακά και άλλα αθλήματα και νομίζω ότι ορισμένα εκ αυτών πού βλέπουμε στις Ολυμπιάδες, κακώς θεωρούνται αθλήματα. Και δεν μπορώ να μην σχολιάσω τον επαγγελματισμό πού κυριαρχεί στους αγωνιζόμενους, τους χορηγούς και κατασκευαστές αθλητικού εξοπλισμού. Άρα, η ιδέα τού αθλητισμού μεταλλάχθηκε σε εμπόριο.

Πάμε τώρα στην σύγχρονη Ελλάδα και την παρουσία τού αθλητισμού στην χώρα μας.Είναι αληθές ότι ξεχωρίζουμε στο διεθνές αθλητικό στερέωμα. Τα τελευταία χρόνια οι αθλητές μας, σε πλήθος αγωνισμάτων, κατέκτησαν πολλά χρυσά, ασημένια και χάλκινα μετάλλια. Ομαδικές και ατομικές συμμετοχές διακρίθηκαν παγκοσμίως. Η μικρή γεωγραφικά, πληθυσμιακά Ελλάς, άφησε πίσω σε διεθνείς διοργανώσεις, πολύ μεγαλύτερα κράτη, με τεράστιους οικονομικούς πόρους προς διάθεση.Και εδώ, φίλοι μου, είναι ευκαιρία να εστιάσουμε. Στους οικονομικούς πόρους.

Είναι, λοιπόν, δίκαιον να αποδώσουμε τιμή στους αθλητές μας, αφού πανθομολογουμένως οι επιδόσεις τους ήρθαν κατόπιν σκληρής προπόνησης σε ακατάλληλους χώρους. Διαπρέπουν διεθνώς μόνον με την πείσμωνα θέληση τους να τιμήσουν την πατρίδα. Μένουν δε εκτός των κρατικών κονδυλίων, πού πρέπει να είναι άμεσα διαθέσιμα για επιτυχή αποτελέσματα και βεβαίως για τον βιοπορισμό αυτών, αφού για την κατάκτηση μεταλλίων απέχουν αναγκαστικά τής εργασίας.

Το γνωρίζουμε όλοι μας ότι οι αθλητικές ομοσπονδίες υστερούν στα καθήκοντά και υποχρεώσεις τους και βεβαίως δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στα “δικά” τους παιδιά. Επιτυχίες όμως σημειώνουν στην διασπάθιση τού δημοσίου χρήματος.

Είναι λυπηρόν αθλητές πού μπορούν να φέρουν διακρίσεις, να παραμένουν στον “πάγκο”, με αποτέλεσμα να παραιτούνται για την συνέχεια. Το γνωρίζουμε όλοι μας ότι οι πολιτικοί και κυβερνήσεις ουδέποτε πήραν σοβαρά τον αθλητισμό, αλλά τρέχουν να συγχαρούν τους νικητές, αφού η εικόνα τους κάνει τον γύρο τής χώρας μέσω τής τηλεόρασης.

Ο αθλητισμός είναι μέρος τής παιδείας και αναλογιζόμενοι το επίπεδο τής προσφερόμενης στα παιδιά μας παιδείας από το κράτος, καταλαβαίνουμε σαφώς ότι το όλον φάσμα νοσεί. Όπως τα σχολικά κτίρια, έτσι και οι αθλητικές εγκαταστάσεις αφέθηκαν στην φθορά τού χρόνου. Θυμίζω την Ολυμπιάδα τού 2004 και την σημερινή τραγική κατάσταση πού μας προσβάλει συνολικά ως Έλληνες πολίτες.

Η ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ με ένα πραγματικό σχέδιο δημιουργεί τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την ανάδειξη του αθλητικού ιδεώδους. Οι τάσεις και η ροπή των νέων προς τον αθλητισμό χρήζει μέγιστης προσοχής και ενδιαφέροντος. Καινούργιοι, αξιοπρεπείς και πλήρως εξοπλισμένοι αθλητικοί χώροι, εξειδικευμένοι εκπαιδευτικοί-γυμναστές και προπονητές, ανιχνεύουν ταλέντα και δημιουργούν την νέα γενιά αθλητών και πρωταθλητών. Και βέβαια πλήρης υποστήριξη στον μαζικό αθλητισμό.

Μενέλαος