Η σημερινή μας επαφή αιτίαν έχει τις πολλαπλές πυρκαγιές στην χώρα μας.
Αυτό το κλισέ το ακούσαμε τόσες πολλές φορές στις προεκλογικές περιόδους, αλλά και μέσα στην βουλή. Αρέσει στους πολιτικούς αρχηγούς των κομμάτων και επαναλαμβάνετε τακτικά για εμπέδωση από τους πολίτες. Και αναφέρονται κυρίως στην οικονομία.

Ναι, όντως, η πατρίδα μας είναι μια καμένη γη.

Αυτή είναι η θλιβερή πραγματικότητα που την βιώνουμε καθημερινά και τα τελευταία χρόνια η στάχτη και τα αποκαΐδια έγιναν, ως φαίνεται για εμάς, μια αδιάφορη κατάσταση. Μύρια στρέμματα δασών ετησίως καίγονται. Οι πυρκαγιές, ιδίως κάθε καλοκαίρι, ανάγονται σε δυσθεώρητο αριθμό. Καταπράσινες περιοχές, γεμάτες ζωή, μετατρέπονται σε κρανίου τόπο.

Η χλωρίδα περιορίζεται και τείνει σε εξαφάνιση και ποτέ δεν γίνεται λόγος για την πανίδα. Όσον δε για κατοικίες, ιδιωτικές περιουσίες και πρωτίστως για ανθρώπινες ζωές, οι αναφορές ελάχιστες.

Οι δικαιολογίες πολλές..Διαχρονικά οι κυβερνήσεις, που υποκριτικά υπερασπίζονται το περιβάλλον, έδειξαν την ανικανότητα τους, τόσον στην πρόβλεψη όσον και στην αντιμετώπιση.

Είναι όμως η ανικανότητα ή συντρέχουν και άλλοι λόγοι;;Πάμε να δούμε:
Το μεγαλύτερο κίνημα διεθνώς σήμερα, είναι της λεγόμενης κλιματικής αλλαγής, που τελευταία για λόγους εντυπωσιασμού και εξαναγκασμού, μετονομάστηκε σε κρίση. Επιβάλλει απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και προτείνει – υποστηρίζει την παραγωγή ενέργειας από “καθαρές πηγές”. Είναι η πράσινη ανάπτυξη, μόνον που το πράσινο στην φύση είναι υπό διωγμόν.

Και βλέπουμε, αγαπητοί μου, όπου πριν ήταν δάσος, αντί της μελετημένης αναδάσωσης και περιορισμού τρόπων χρήσης του καμένου, να ξεφυτρώνουν μάνι μάνι οι τεράστιες, αντιαισθητικές ανεμογεννήτριες. Και βλέπουμε παραγωγική γη, αντί να καλλιεργείται, να φορτώνεται τζαμαρίες. Και η πλημμυρισμένη γη, βεβαίως, όπως η Θεσσαλία πρόσφατα, προτείνεται για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών.

Η καμένη γη είναι αλήθεια. Όπως και η χαμένη μας ζωή και το αβέβαιο μέλλον, προς χάριν του πλούτου των διεθνών οικονομικών συμφερόντων. Να είστε σίγουροι ότι όλοι αυτοί οι υπερασπιστές του περιβάλλοντος, είναι οι καταπατητές γης και κατά συρροήν δολοφόνοι της χώρας μας. Συνεργάτες τους οι πολιτικοί μας που επιμένουμε να επαναφέρουμε στην εξουσία. Οι καμένες εκτάσεις θα αυξάνονται και ο αέρας θα λιγοστεύει.

Καιγόμαστε κυριολεκτικά φίλοι μου, διότι φρόντισαν να μας κάψουν τον εγκέφαλο. Υπάρχει διαφυγή και αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων και επιπτώσεων;; Ναι, υπάρχει μπροστά στα μάτια σας, αλλά εθελοτυφλείτε…Η ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ!!!

Χρήστος Κράγιας