Από μικρός θυμάμαι μια περίοδο του καλοκαιριού όπου οι θερμοκρασίες ήταν πιο υψηλές. Κατ’ αρχήν όμως θα πρέπει να πούμε ότι όταν μιλάμε για καλοκαίρι και αν θέλουμε να είμαστε ακριβής μετεωρολογικά τουλάχιστον, αυτό ξεκινά με το θερινό ηλιοστάσιο στις 20-21  Ιουνίου.

Αυτό το γεγονός βέβαια σε παλαιότερα χρόνια όταν οι άνθρωποι είχαν πλήρη αντίληψη της άμεσης σχέσεις τους με το περιβάλλον γιορταζόταν για αρκετές ημέρες μιας και σηματοδοτεί για άλλη μια φορά την νίκη του φωτός έναντι του σκότους άλλα και την έναρξη της καρποφορίας την οποία θα ακολουθήσει η συγκομιδή των καρπών.

Ας επιστρέψω όμως στην πρώτη αναφορά μου σχετικά με την περίοδο των υψηλών θερμοκρασιών. Από μικρός λοιπόν θυμάμαι την λέξη καύσωνας. Μεγαλώνοντας όμως και ψάχνοντας έπεσα πάνω στην φράση κυνικά καύματα. Η φράση αυτήν χρησιμοποιούνταν για την περίοδο από τις 21 Ιουλίου μέχρι και τις πρώτες μέρες του Αυγούστου. Αυτήν την περίοδο οι θερμοκρασίες ήταν πολύ υψηλές και η εκτεταμένη έκθεση των ανθρώπων και όχι μόνο σε αυτήν και τον Ήλιο προκαλούσε καύματα ή τα γνωστά πλέον εγκαύματα. 

Αυτό το γεγονός είναι επακόλουθο της κίνησης του Κύνα Σείριου ο όποιος έρχεται σε ίδια τροχιά με τον Ήλιο με αποκορύφωμα την ταυτόχρονη ανατολή του Ήλιου του Σείριου με τον Ήλιο του δικού μας πλανητικού συστήματος. Αυτό το γεγονός αποτελεί ένα πραγματικό θαύμα το οποίο μπορεί να αποκαλύψει και να βιώσει ο κάθε άνθρωπος στον πλανήτη. Για αυτό το θαύμα θα αναφερθώ σε επόμενο άρθρο.

Εν κατακλείδι αυτό που θα ήθελα να τονίσω είναι ότι ιδικά τα τελευταία χρόνια προσπαθούν να συνδέσουν και αυτήν την περίοδο των υψηλών θερμοκρασιών με την κλιματική αλλαγή την στιγμή που αποδεικνύεται ότι είναι ένα μετεωρολογικό και όχι μόνο γεγονός το οποίο έχει να κάνει με τους νόμους της φύσης και μόνο και εκτελείται από αρχαιοτάτων χρόνων.    

Δημήτρης Καραμάρκος