Η πραγματικότητα στην Ελλάδα σήμερα είναι γνωστή στα θέματα εργασίας και ανεργίας. Είναι μία ιστορία πού ταλανίζει την κοινωνία και χαρακτηριστική είναι η έκρηξη τού ζητήματος από επιβολής μνημονίων. Η οικονομία της χώρας μας πέρασε από συμπληγάδες διαχρονικά, με ανιούσες και κατιούσες τάσεις. Μέχρι ένα σημείο το φαινόμενο εξηγείται από εγχώριες και εξωγενείς επιδράσεις. Αφού, δλδ, η οικονομία επηρεάζεται άμεσα και από το διεθνές περιβάλλον, επόμενο είναι να παρουσιάζει διακυμάνσεις. Και το παρατηρούμε σε διάφορους κλάδους και σε πολλές χώρες.
Βέβαια το ζητούμενο είναι να ανέρχεται επίπεδα και επιδόσεις. Αυτό εξασφαλίζεται από παράγοντες ενδογενείς και εξωγενείς. Η πρώτη ώθηση για την οικονομία είναι οι πλουτοπαραγωγικές πηγές. Και αναφερόμενοι στην Ελλάδα, όχι μόνον δεν λείπουν, αλλά η χώρα μας είναι πλουσιότατη σε ποικιλία και όγκους. Δεύτερον βήμα η επιχειρηματικότητα, κρατική και ιδιωτική. Και ο κύκλος κλείνει με την εργασιακή ειρήνη. Εξετάζουμε, λοιπόν, τις τρεις προϋποθέσεις για να εξηγήσουμε το σημερινό φαινόμενο της ανεργίας, της μετανάστευσης και της *εισαγωγής* εργατικών χεριών.
Κάθε μορφής και ποσότητες πρώτων υλών για την βιομηχανία, βιοτεχνία και οικοτεχνία, υπάρχουν στη χώρα μας. Είναι προικισμένη, αλλά η επιβουλή ξένων παραγόντων για την εκμετάλλευση αυτών, είναι εξοργιστική. Και σ’ αυτό συνέβαλε διαχρονικά ο πολιτικός κόσμος, πού με άφρονες οικονομικές πρακτικές, παρέδωσε τους πόρους σε ξένους. Η απεχθής σύμβαση Cooper και τα μνημόνια, επιτρέπουν την λεηλασία από ξένα συμφέροντα., Για δε την επιχειρηματικότητα, υπήρξαν σοβαροί Έλληνες επενδυτές και η βιομηχανία γνώρισε ημέρες δόξας. Ως εκ τούτου η ζήτηση και προσφορά εργασίας ισορροπούσε και όλοι ήταν ευχαριστημένοι. Αλλά και το κράτος συμμετείχε επιχειρηματικά σε πολλούς τομείς. Ωστόσο οι Έλληνες επιχειρηματίες υπέστησαν πιέσεις και πολλών μορφών *εντολές συμμόρφωσης*, οπότε πλήθος ανθούσες βιομηχανίες να κλείσουν. Οι δε κρατικές επιχειρήσεις απεδείχθησαν πεδίο διαπλοκής, διαφθοράς και τακτοποίησης συμφερόντων πέραν της εθνικής οικονομίας. Όθεν άρχισαν τα φαινόμενα της ανεργίας. Η εργασιακή ειρήνη πήγε περίπατο και η ανεργία σε όλες τις ηλικίες εκτοξεύτηκε δραματικά. Και ο κάθε εργοδότης επέβαλε δυσμενέστερους όρους εργασίας στον απελπισμένο άνεργο.
Και να τώρα πού η χώρα ερημώνει, αφού πέραν των 500000 Έλληνες ικανοί και ενεργότατοι για εργασία, είτε χειρώνακτες, είτε με πτυχία, πήραν τον δρόμο της ξενιτιάς. Η αποδυνάμωση ολοφάνερη για την οικονομία, άσχετα αν η κυβέρνηση θριαμβολογεί. Ναι, λείπουν τα εργατικά χέρια, αλλά δεν είναι από οκνηρία. Οι εργασιακές συνθήκες και μισθοί είναι αποτρεπτικοί, εχθρικοί για τον εργαζόμενο. Ιδίως στον αγροτικό και τουριστικό τομέα πού τα κενά είναι μεγάλα.
Θα περίμενε κανείς οι κυβερνώντες και τα οικονομικά μυαλά να ενδιαφερθούν και να βρουν απαντήσεις στην λίαν απαιτητική κατάσταση. Λύσεις υπέρ των Ελλήνων πολιτών. Αντ’ αυτού οι καρεκλοκένταυροι αναζητούν την εύκολη λύση σε συμφωνίες με άλλα κράτη για την εισαγωγή εργατών και ειδικευμένων. Πρόσφατο γεγονός η υπό τελική διαμόρφωση συμφωνία με την Ινδία για να έρθουν στην χώρα μας 50000 Ινδοί με εργασιακές συνθήκες ανώτερες της χώρας τους και βεβαίως με προνομιακούς μισθούς. Και αν συνυπολογίσουμε τούς λαθρομετανάστες πού εργάζονται, τότε για τούς Έλληνες πολίτες, ανέργους, δεν υπάρχει προοπτική.
Αλλά τώρα να το πάρουμε αλλιώς. Αν όντως χρειαζόμαστε αυτά τα χέρια και έρθουν για περιορισμένο χρόνο εργασίας και μετά επιστροφή, τότε ίσως συμφωνήσουμε. Επειδή όμως οι ελληνικές κυβερνήσεις είναι αναξιόπιστες και έχουν την τάση να αναιρούν τα συμφωνημένα και επειδή αθρόα δίνουν την ελληνική ιθαγένεια στους παράνομους μετανάστες πού κατακλύζουν την χώρα, πρέπει να κουμπωθούμε. Τίποτα δεν μας εξασφαλίζει από ακόμα μία είσοδο-επιδρομή και την δημογραφική αλλοίωση.
Η Ελλάδα δικαιωματικά ανήκει στους αυτόχθονες Έλληνες ιθαγενείς. Σεβόμαστε τους ξένους επί τη βάσει της ισονομίας, ισοκρατίας, ισοπολιτείας. Αλλά ουδείς μπορεί να έχει περισσότερα δικαιώματα από τον Έλληνα. Προνομιούχες ομάδες αποκλείονται. Είναι φιλοξενούμενοι και μπορούν να διαβιούν στην χώρα σύμφωνα με τα Ελλάνια Αξιακά Πρωτόκολλα. Και για ιθαγένεια ούτε λόγος, διότι αυτό είναι πού μας ξεχωρίζει από τους άλλους, η γενεαλογική συνέχεια, το DNA.
Μπορεί, στις προγραμματικές δηλώσεις της ΕΛΛΉΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ, η ιθαγένεια να είναι το ακροτελεύτιο άρθρο, αλλά στην ουσία βρίσκεται στην πρώτη και μέγιστη θέση για την ύπαρξη και συνέχεια τού Έθνους μας.
Μενέλαος
