Το έχετε ακούσει πάμπολλες φορές. Είδατε ανθρωπάκια άνευ αξίας, που ξαφνικά βγήκαν από την ανωνυμία, την ανυπαρξία και το παίζουν κάμποσοι. Ευτελείς υπάρξεις, παραζαλισμένοι από μορφές εξουσίας, μικρές ή μεγάλες, επιτίθενται λεκτικά ή δια χειρών αδίκων σε συμπολίτες τους, που μέχρι τώρα υποκριτικά ζητούσαν υποστήριξη.

Η κατοχή μιας θέσης εξουσίας, από κλητήρα μέχρι τα ανώτατα κλιμάκια πολιτικής, νομικής και οικονομικής ζωής, εκτοξεύει εικονικά την ασταθή προσωπικότητα του ατόμου. Αλλάζει η ψυχοσύνθεση  και η προ πολλού εστιασμένη αίσθηση κατωτερότητας, εκρήγνυται με δυσμενείς επιπτώσεις για το υπόλοιπο κοινό που συνδιαλέγεται με τον εξουσιαστή.

Γνωστές καταστάσεις που οι περισσότεροι γνωρίζουμε από πρώτο χέρι ή αφηγήσεις παθόντων. Και το μόνον που κάνουμε είναι να κουνάμε το κεφάλι και ίσως να ζηλεύουμε που δεν έχουμε αυτά τα προνόμια.

Νυν κυβερνητικός βουλευτής και μέχρι πρόσφατα υπουργός, είναι, δυστυχώς, το νέο δείγμα της αλαζονείας που προκύπτει από θέσεις εξουσίας. Ο άνθρωπος ήταν καθημερινά στο προσκήνιο. Η tv ήταν το σπίτι του και ο μεγάλος σπόνσορας για την πολιτική του ανάδειξη. Επί παντός επιστητού ο κ. Αυγενάκης που πέρασε από πλειάδα υπουργείων και το στίγμα του δεν ήταν το προσδοκώμενο.

Και αίφνης ο εν λόγω κύριος, μεθυσμένος από εξουσία και περιφρόνηση για τους εργαζόμενους στο αεροδρόμιο, αναλαμβάνει δράση. Ωρυόμενος και μαινόμενος για μια πτήση, καταφέρεται έναντι υπαλλήλου και χειροδικεί.

Ξέρεις ποιος είμαι ‘ γω;;
Σκάσε και κολύμπα. Είμαι υπουργός και απαιτώ υποκλίσεις και την δέουσα προσοχή. Πρέπει να περάσω πρώτος και πάνω από όλους. Και τσιμουδιά γιατί….

Λοιπόν, θεωρώ ότι αυτήν την στιγμή δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην είναι θυμωμένος από αυτήν την θρασύτατη, απρεπή συμπεριφορά. Ακόμα και οι πολίτες- ψηφοφόροι του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου, μένουν άφωνοι, αναλογιζόμενοι τι ψήφισαν. Βέβαια υπάρχουν και χιλιάδες άλλοι λόγοι που πρέπει να τους ενοχλούν, αλλά η κομματοκρατία ακόμα καλά κρατεί.

Αγαπητοί μου, αυτό το είδος ανθρώπων και κυρίως πολιτικών, ανθεί σε μεγάλο βαθμό στην χώρα μας. Καιρός να Συν- έλθετε και να αναγνωρίσετε την ζοφερή πραγματικότητα

Το “ ποιος είμαι εγώ” να μην ξανακουστεί.

Χρήστος Κράγιας