Το κράτος για να λειτουργήσει αποτελεσματικότερα, συστήνει οργανισμούς για επιμέρους θέματα. Χρησιμοποιεί βαρύγδουπες ονομασίες και αρκτικόλεξα, που η πλειοψηφία των πολιτών δεν μπορεί να εννοήσει εύκολα ή και καθόλου. Μέσω αυτών προωθεί την εντύπωση παραγωγής έργου και μέσα σ’ αυτούς τους οργανισμούς κρύβονται επιμελώς μυστικές διαδρομές πολιτικής, χρήματος, διαπλοκής και διαφθοράς.
Ο οργανισμός διαχείρισης δημοσίου χρέους (ΟΔΔΗΧ) είναι ένας από αυτούς. Όταν ο πολίτης ακούει τον τίτλο, θεωρεί ότι εδώ γίνεται η προσπάθεια να μειωθεί το χρέος. Η αφέλεια, η άγνοια, οδηγούν στην πλάνη.
Ως κράτος η Ελλάδα χρειάζεται οικονομικούς πόρους για να ανταποκριθεί με συνέπεια και υπευθυνότητα έναντι των απαιτήσεων για την λειτουργία και των προσδοκιών των πολιτών. Η ποικιλία αυτών των πόρων, οι πηγές εσόδων δλδ, ώστε η διάθεση χρημάτων να είναι απρόσκοπτη, είναι τεράστια.
Ξεκινάμε από την φορολογία που είναι η αμεσότερη μορφή και σήμερα απεχθέστερη. Έπεται η σωστή χρήση, ο μηδενισμός των υπερβάσεων και ο έλεγχος των εξόδων. Η εκμετάλλευση των εθνικών πόρων, της παραγωγής προϊόντων, της αύξησης των εξαγωγών κλπ κλπ., που οι πολίτες θεωρούν ως υποχρεωτικές πρακτικές μιας σωστής οικονομικής διαχείρισης. Και αυτό είναι το νόημα του ετήσιου προϋπολογισμού του κράτους, που κατατίθεται προς ψήφιση στην βουλή από τον αρμόδιο υπουργό.
Ο προϋπολογισμός για το 2025 μας εκπλήσσει δυσάρεστα. Ο καθαρός δανεισμός για την χρονιά εξέρχεται στα 8,5 δις, διπλάσιος του προηγούμενου, 4,07 δις. Προκύπτει συνολικός ύψους 14 δις και ανάγκη μακροχρόνιου δανεισμού 11 δις. Και ο κ. Δ. Τσάκωνας, επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ, μας εξηγεί τον τρόπο που θα διαχειριστεί το χρέος ο οργανισμός.
Η ερώτηση είναι απλή: Γιατί χρωστάμε, γιατί προκύπτουν τα θηριώδη ελλείμματα, γιατί να δανειζόμαστε μέσω δημοπρασιών ομολόγων;; Γιατί υποθηκεύουμε την πατρίδα και το μέλλον των παιδιών μας; Γιατί ανακυκλώνουμε ένα αέναο χρέος αντί να λαμβάνουμε δραστικά μέτρα εξισορρόπησης εσόδων-εξόδων και την δημιουργία πλεονάσματος υπέρ των πολιτών;;
Ίσως κάποιος να αναφερθεί στο τεράστιο οικονομικό φάσμα, για να αποπροσανατολίσει τους πολίτες με δυσνόητους οικονομικούς όρους, ειδικές καταστάσεις και το διεθνές περιβάλλον. Και θα βγουν τα φερέφωνα της κυβέρνησης να διασπείρουν ψεύδη και φόβο. Γνωστή από το παρελθόν τακτική, αγαπημένη μέθοδος των πολιτικών, ύπουλες σκοπιμότητες. Οι οποίοι πολιτικοί είναι οι μοναδικοί υπεύθυνοι για την κατάσταση της χώρας και κυρίως της οικονομικής, που είναι η πηγή όλων των δεινών που μας ταλανίζουν.
Οι κυβερνήσεις αλλάζουν και κατά συνέπεια και οι σχεδιασμοί κατά τις κομματικές ιδεολογίες και αφηγήματα. Τοποθετούνται επικεφαλής των οικονομικών υπουργείων άτομα, που ως μας πληροφορούν, έχουν σπουδές, τίτλους, συγγράμματα, και τεράστια πείρα στην διαχείριση της οικονομίας. Θεωρούνται αυθεντίες, αλλά η μέχρι σήμερα επιδόσεις τους, δείχνουν ότι δεν μπορούν να λειτουργήσουν ούτε περίπτερο.
Πολιτικές-κομματικές επιλογές των κυβερνήσεων που πέρασαν, προκάλεσαν την καθίζηση της ελληνική οικονομίας, με τα τραγικά αποτελέσματα που βιώνουμε. Οι υψηλοί σχεδιασμοί απέτυχαν οικτρά και η χώρα κινείται στην ζώνη του λυκόφωτος. Αλλεπάλληλοι πειραματισμοί, εξαρτήσεις από διεθνείς παράγοντες, δήλωση υποτέλειας στο ληστρικό τραπεζικό σύστημα, απουσία σθεναρής αντιμετώπισης των προβλημάτων, απαθής ανθρώπινη συμπεριφορά, καταχρηστική και προσβλητική στάση έναντι των πολιτών, είναι οι οικονομικές επιτυχίες που διαφημίζονται.
Ο πολιτικός-κομματικός κόσμος είναι δέσμιος υπογείων διαδρομών και εξαρτήσεων. Η αποτυχία στην οικονομία είναι δεδομένη, αλλά απτόητοι καθότι αλαζόνες και υστερόβουλοι, επιμένουν ότι μπορούν να ανατρέψουν την ζοφερή κατάσταση. Ως κυβερνήσεις αναφέρονται σε επιτυχίες και πρόοδο (;;) και ως αντιπολίτευση επικρίνουν και καταδικάζουν. Και ο μοναδικός μακροχρόνιος σχεδιασμός είναι η διαρκής παρουσία στην βουλή, με τα γνωστά προνόμια.
Η Ελλάς δύναται να ξεφύγει από αυτόν τον καταστροφικό κύκλο. Τις τεράστιες πηγές πλούτου των πολιτών, την άπλετη χρηματοδότηση της χώρας, αποκάλυψε ο κ. ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ από δεκαετίας και πλέον. Η ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ με τα μαχητικά της μέλη, κάνει αγώνα ώστε και ο τελευταίος Έλλην πολίτης, να εννοήσει το μέγεθος της απάτης και την δυναμική προοπτική για ένα ευοίωνο μέλλον.
Η διαχείριση πλούτου καταργεί την διαχείριση χρέους.
Χρήστος Κράγιας
