Ο πολυπράγμων και λαλίστατος ΥΠΑΜ κ. Ν. Δένδιας, εξέχων νομικός, δελφίνος για την προεδρία της ΝΔ, αεικίνητος ταξιδευτής εκτός χώρας, αναμορφωτής των ενόπλων δυνάμεων με κλείσιμο στρατοπέδων, καρατόμησης εκατοντάδων αξιωματικών και διορατικότατος όσον αφορά την αγορά οπλικών συστημάτων και του σιδερένιου θόλου για την ασφάλεια της χώρας, απαντά για το τραγικό αποτέλεσμα της αποστολής στην Λιβύη το 2023, που απολογισμός ήταν ο θάνατος 5 Ελλήνων.
Θυμίζουμε ότι ο σκοπός της αποστολής ήταν ανθρωπιστικός. Όμως η περιοχή ήταν άκρως επικίνδυνη και εχθρική, διότι ήταν πεδίο μάχης των αντιμαχόμενων παρατάξεων στην Λιβύη. Και αντί να ληφθούν τα κατάλληλα και άκρως απαραίτητα μέτρα ασφαλείας, αναδείχθηκε το μέγεθος της προχειρότητας και της αναισθησίας. Τα μέλη της αποστολής στάλθηκαν στην σφαγή, άνευ οπλισμού και επικοινωνίας με το ελληνικό αρμόδιο υπουργείο.
Πέρασαν 2 χρόνια και ακόμα αναζητούνται οι λόγοι αναγκαιότητας της αποστολής και βεβαίως οι υπεύθυνοι του σχεδιασμού. Όμως ο τοίχος που περιβάλλει το υπουργείο Εθνικής Αμύνης, προστατεύει τους ενοίκους και διαχειριστές ενός σημαντικότατου πεδίου του ελληνικού κράτους. Για λόγους εθνικής ασφάλειας, ως λέγουν, κρατούνται μυστικά θέματα, που έπρεπε να βρίσκονται σε πλήρη διαφάνεια και ενημέρωση των οικείων των θανόντων και τραυματιών. Όμως ο κ. Δένδιας με νομικίστικη γλώσσα δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα, αποκρύπτει σκοπούς και κινδύνους, απαλλάσσει ευθυνών το υπουργείο και για όλα φταίνε οι φατρίες στην Λιβύη.
Ομιλεί για τις συνθήκες του δυστυχήματος ως να πρόκειται για συνηθισμένο ή και αναμενόμενο γεγονός σε εμπόλεμη ζώνη ξένου κράτους. Ομιλεί γενικώς για υγειονομική πολιτική και υποστήριξη των στρατιωτικών στελεχών, όπως κάλυψη εξόδων για τραυματισμούς, θεραπείες, θανόντες εν υπηρεσία και γενικά έδωσε ρεσιτάλ φιλολογίας. Για δε την νομική διερεύνηση του θέματος, επικράτησε η προσφιλής πρακτική όλων των κυβερνήσεων, η αποστολή στις καλένδες.
Όλα αυτά όμως δεν μπορούν να αποκρύψουν, από την κοινή γνώμη, την αδιαφορία ασφαλούς σχεδιασμού για εκτέλεση επικίνδυνων αποστολών. Αποκαλύπτεται περίτρανα η έλλειψη κατανόησης του βαθμού επικινδυνότητας σε χρόνο και τόπο, η αμέλεια πρόβλεψης δυσμενών αποτελεσμάτων και η ελαφρότητα ανάληψης ευθυνών. Το πλήρωμα της αποστολής, οι συμπολίτες μας, θεωρήθηκαν αναλώσιμο υλικό.
Στο ΥΠΑΜ σχεδιάζεται και αναβαθμίζεται συνεχώς το έργο για την ασφάλεια της χώρας. Θεωρούμε ότι τα στελέχη του, ασχέτως στρατιωτικού βαθμού, κατέχονται από υψηλότατο αίσθημα ευθύνης για την πατρίδα. Και μέσα στην γενικότερη σφαιρική αντίληψη περί ασφαλείας, εμπίπτει και η σωματική ακεραιότητα των υπηρετούντων στις ένοπλες δυνάμεις.
Καθήκον του υπουργού Αμύνης να διερευνά τα μέσα που θωρακίζουν την χώρα από επιβουλές. Καθήκον οι σύγχρονοι εξοπλισμοί, αλλά μέγιστον καθήκον η ζωή των συμμετεχόντων, η αρτιμελής σωματική κατάσταση των υπηρετούντων. Έτσι εκφράζεται δια έργων ο σεβασμός στα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας. Το κράτος οφείλει να τους θωρακίζει έναντι κινδύνων κατά την εκτέλεση αποστολών, για την επιτυχή τους έκβαση. Αν όμως επιχειρούνται κινήσεις για πρόκληση ευμενών εντυπώσεων, αν όμως απουσιάζει παντελώς η πρόνοια, τότε θα θρηνούμε θύματα και θα αγορεύουν τάχα συντετριμμένοι πολιτικοί παράγοντες.
Χρήστος Κράγιας
