Πολιτική γενναιότητα είναι το ένα και μοναδικό προτέρημα που πρέπει να διακρίνει έναν πολιτικό. Είναι αυτή η υψηλή αίσθηση ευθύνης προς τους πολίτες της χώρας. Είναι η αίσθηση του χρέους προς τον λαό που δια της ψήφου του τον εξέλεξε και τον αναγόρευσε σε δημόσιο πρόσωπο αναγνωρισμένου κύρους. Είναι η ταύτιση προς τα εθνικά ιδεώδη και την ιστορία του Έθνους. Είναι η αστείρευτη θέληση για μια μεγαλειώδη συνέχεια και παρουσία στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Είναι το μέγιστο δημιουργικό σθένος και η αυταπάρνηση έναντι οιουδήποτε εχθρού και κινδύνου.
Τώρα θα πείτε, ίσως δικαίως, που θα βρούμε ένα τέτοιο πρόσωπο και ιδίως εδώ στην Ελλάδα.
Στην πατρίδα μας μετά τους αγωνιστές του 1821 και μετά την μορφή του Καποδίστρια, αυτές οι ιδιότητες έχουν πλήρως εξαφανιστεί. Τα έξωθεν συσταθέντα πολιτικά κόμματα, που την συνέχεια τους βλέπουμε σήμερα, συμπεριέλαβαν στις τάξεις τους άτομα που ως αποδειχθεί μόνον σχέση με το Έθνος δεν είχαν. Ξένοι που άλλαξαν τα ονόματά τους με ελληνικά, απατρίδες διεθνιστές, εντεταλμένα όργανα καταστροφής της χώρας και μισθωμένοι πράκτορες, αλλοίωσαν την έννοια της Δημοκρατίας και παρέσυραν τους πολίτες σε κομματικές διαμάχες και αιματοχυσίες.
Αναλύοντας σήμερα το προφίλ των κομμάτων και όλων αυτών που υπηρετούν τα διάφορα ιδεολογήματα, γινόμαστε μάρτυρες και γνώστες ενός εφιαλτικού παρόντος, που στέλνει μηνύματα για ένα ζοφερό μέλλον. Λείπει, αγαπητοί μου, η πολιτική γενναιότητα.
Στο όνομα του προσωπικού συμφέροντος, της δημόσιας προβολής και ανάδειξης, τα κομματικά στελέχη αποποιούνται κάθε ευγενούς ίχνους, που θα τους τοποθετούσε σε υπηρέτες του λαού και του Έθνους. Ειδικά στα πλέον κρίσιμα εθνικά θέματα, που απαιτούν ακλόνητη θέληση και θέση, υπεκφεύγουν επιμελώς και εμφανίζεται η ροπή τους προς την προδοσία.
Τα ζήσαμε, τα γνωρίζουμε, σε πλείστες περιπτώσεις.
Και εμφανίζεται σήμερον υψηλόβαθμο στέλεχος της νυν κυβέρνησης, να ομιλεί για πολιτική γενναιότητα και μάλιστα για αποφάσεις που πρέπει να λάβει ένα ξένο ανεξάρτητο κράτος.
Υπουργός πρωτοκλασάτος δίδει οδηγίες προς ναυτιλομένους, συγκεκριμένα στην Κύπρο, για το πώς θα διαχειριστούν την παράδοση στην ουσία, του ελεύθερου τμήματος του νησιού. Δίνει συμβουλές και λύσεις με στόμφο, κατηγορεί για έλλειψη πολιτικής γενναιότητας και το αποτέλεσμα είναι να καταλάβουμε επιτέλους την αντεθνική και προδοτική του ροπή, που αντικατοπτρίζει την κομματική του σύνδεση και ταύτιση. Τον είδαμε να σκύβει εμπρός από ξένο πολιτικό.
Την πολιτική γενναιότητα μόνον ο ίδιος ο πολίτης μπορεί να αναλάβει και να αναδείξει, απεξαρτώμενος των δολίων κομματικών αφηγήσεων.
Πολιτική γενναιότητα για σήμερα και αύριο, είναι η συσπείρωση απάντων των νοημόνων πολιτών στην ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ. Αυτή είναι η μεγάλη απάντηση και αντίδραση προς το αμαρτωλό πολιτικό καθεστώς που δυστυχώς οι ίδιοι εκθρέψαμε και ήρθε η ώρα να εξαλείψουμε δια παντός.
Χρήστος Κράγιας
