Σαν λαός είμαστε προσηλωμένοι στην δικαιοσύνη. Η γενική πεποίθηση είναι ότι η 3η εξουσία λειτουργεί απερίσπαστη από παρεμβάσεις πού κάποιοι κύκλοι επιχειρούν. Αναγνωρίζουμε την ακεραιότητα των δικαστικών λειτουργών όλων των βαθμίδων και περιμένουμε αυτό το σύστημα να συνεχίζει να τιμά τον τίτλο και τις ευθύνες έναντι των πολιτών.
Έτσι, λοιπόν, από τις μεγαλύτερες δικαστικές υποθέσεις πού παραπέμπονται στα ανώτατα δικαστήρια, μέχρι τις καθημερινές των τοπικών δικαστηρίων πού έρχονται στο ακροατήριο, πιστεύουμε ότι αποδίδεται δικαιοσύνη και η ευνομία λειτουργεί στην χώρα. Αυτήν την καταχωρημένη εντύπωση έρχεται να ανατρέψει η αποχή των δικηγόρων που πραγματοποίησαν τη Δευτέρα 7 Απριλίου, όπως αποφάσισε η Συντονιστική Επιτροπή Ολομέλειας Προέδρων Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδας, λόγω των παρεμβάσεων τής προέδρου τού Αρείου Πάγου. Απέχουν από κάθε δίκη και ζητούν την διερεύνηση πειθαρχικής ευθύνης της κα. Ιωάννας Κλάπα. Δηλαδή τι συμβαίνει με την πρόεδρο πού φέρνει τούς δικηγόρους σ’ αυτήν την απόφαση;; Υπάρχουν, άραγε, σκοτεινά σημεία στην διαδρομή και στις υποχρεώσεις της κα. Κλάπα;; Διότι άλλως δεν εξηγείται αυτή η τοποθέτηση των δικηγόρων. Και αυτομάτως εγείρονται στους πολίτες ερωτηματικά, απορίες και υπόνοιες για επεμβάσεις παραγόντων, προς επηρεασμό της κρίσης των δικαστών. Και αν είναι έτσι, καταρρέει η εμπιστοσύνη μας στον νομικό-δικαστικό κόσμο.
Από την άλλη, αναφερόμενοι στην απόδοση ευθυνών και καταδίκη υπευθύνων για Μάνδρα, Μάτι και Τέμπη, όπως βλέπουμε, η εξέλιξη αργεί χαρακτηριστικά. Τα χρόνια περνούν, έρευνες, δικογραφίες και νομικά τερτίπια, μέσω αναβολών και άλλων διαδικασιών, επιτρέπουν τούς υπό δικαστική διερεύνηση υπόχρεους, να παραμένουν ατιμώρητοι και ελεύθεροι. Σημειωτέον δε ότι παραφυλάει η παραγραφή.
Κατανοούμε σαφώς ότι κάτι δεν πάει καλά. Η δικαιοσύνη νοσεί και οι ευθύνες αφορούν όλον τον πολιτικό κόσμο. Οι κυβερνήσεις ορίζουν και τοποθετούν τους ανώτατους δικαστές όπερ που σημαίνει ότι είναι άτομα της επιρροής τους. Και επειδή οι πολιτικοί είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για τη κατάντια της χώρας σ’ όλα τα πεδία και επίπεδα και χαίρουν ασυλίας, αναδεικνύεται το μέγα ζήτημα αν η δικαιοσύνη, κυρίως στα ανώτατα αξιώματα, είναι όντως τυφλή.
Οι Έλληνες πολίτες, ιδίως μετά το έγκλημα Τεμπών, τις κυβερνητικές κωλυσιεργίες, τη απόκρυψη στοιχείων για να μην φανούν οι υπεύθυνοι, με τους χειρισμούς τού Αρείου Πάγου για το θέμα και όχι μόνον, κλονίζονται και δικαιολογημένα προχωρούν σε δεύτερες σκέψεις. Οι ανώτατοι δικαστές συμπεριφέρονται τελείως αντίθετα με αυτά που αναμένουν οι πολίτες. Και αυτό συμβαίνει διότι ουδείς τούς ελέγχει. Δεν υπάρχει μηχανισμός κριτικής των αποφάσεων τους. Όμως δεν είναι θεοί και βέβαια έχουν ευθύνες και πρέπει να λογοδοτούν στον λαό. Επομένως αναφαίνεται η ανάγκη σύστασης επιτροπής ελέγχου των αποφάσεων τους. Το ζήτημα δεν είναι οι δικαστές ως φυσικά πρόσωπα, αλλά ο βίος και η πολιτεία τους στο καθήκον. Επιτροπή συγκρότησης ειδικού δικαστηρίου, σε σύντομο χρονικό διάστημα 10 ημερών, αποφασίζει και επιβάλλει τις ανάλογες ποινές σε παραβατικούς και επίορκους δικαστικούς λειτουργούς. Η δικαιοσύνη είναι αυστηρή και διανεμητική και αφορά όλους μας. Η ανωτέρω αναφερθείσα επιτροπή λόγον έχει και μόνον, την υπεράσπιση τού ΔΙΚΑΊΟΥ και την αναγνώριση ποινών ασχέτως αξιωμάτων.
Σίγουρα, αγαπητέ αναγνώστη, πρώτη φορά ακούς γι’ αυτήν την προοπτική και είμαι σίγουρος ότι την αποδέχεσαι ευμενώς. Επειδή γνωρίζεις ότι τα μεγάλα ψάρια διαπερνούν το δίχτυ και το είδαμε πολλάκις να συμβαίνει στην πατρίδα μας και ιδίως εν σχέσει με τους πολιτικούς, η ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ καταθέτει τα ανωτέρω εις γνώσιν των πολιτών, τις προθέσεις της για την εξέλιξη δικαστικών υποθέσεων πού προσβάλλουν την δικαιοσύνη και την καταχώρηση στην νόηση τού λαού, και ότι ουδείς είναι υπεράνω και πέραν του ΔΙΚΑΊΟΥ.
Μενέλαος
