Από την αυγή της ανθρωπότητας, τα μέλη των πρώτων κοινωνιών, έβρισκαν τρόπους να αντιμετωπίζουν τραυματισμούς και ασθένειες. Οι πρώτες ύλες προέρχονταν από το περιβάλλον, την φύση. Προϊόντος του χρόνου έμαθαν να ξεχωρίζουν τις ιδιότητες των φυτών και με την κατάλληλη επεξεργασία προέκυπταν τα αντίδοτα για κάθε περίπτωση. Αυτά είναι τα *ματζούνια και γιατροσόφια* που έφτασαν μέχρι την εποχή μας. Πολλά χρησιμοποιούνται ακόμα από τους γεροντότερους, αλλά σβήνουν και αντικαθίστανται από τα βιομηχανοποιημένα φάρμακα.
Αυτή είναι η εξέλιξη στην φαρμακευτική ιστορία. Οι φαρμακευτικοί κολοσσοί φρόντισαν να καταχωρήσουν τις ιδιότητες των φυτών στα αρχεία τους και πλέον τις αντικατέστησαν με τις χημικές εργαστηριακές διαδικασίες.
Αντικειμενικά, ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξήθηκε, οι ανάγκες υπέρ πολλαπλασιάστηκαν και οπωσδήποτε η φυτολογία δεν μπορεί να ανταποκριθεί πλήρως στην ζήτηση φαρμάκων. Έτσι ο τομέας έρευνας και παραγωγής φαρμάκων πήρε ώθηση και αναπτύχθηκε θεαματικά. Όντως σήμερα έχουμε φαρμακευτικά προϊόντα και πρακτικές εφαρμογής που θεραπεύουν τις πλείστες των περιπτώσεων με επιτυχία.
Η ελληνική παρουσία στον χώρο των φαρμάκων είναι εντυπωσιακή. Βιομηχανίες έρευνας και παραγωγής αναπτύχθηκαν σε βαθμό που ανταγωνίζονται του εξωτερικού και προσφέρουν θεραπευτικές αγωγές ποιότητος. Η ποικιλία των φαρμάκων είναι ασύλληπτη και καλύπτει την εγχώρια ζήτηση, ανάγκες και αποτελεί σοβαρό εξαγωγικό τομέα. Η συμβολή στην εθνική οικονομία είναι εμφανής και ο κρατικός μηχανισμός οφείλει να στηρίξει και να χρηματοδοτήσει την ευοίωνη πορεία, με μέσα που όντως είναι διαθέσιμα.
Τίθεται όμως όλο και εντονότερα το ερώτημα: Ίαση ή θεραπεία;;
Εδώ η απάντηση είναι ασαφής και οι λόγοι είναι καθαρά οικονομικοί. Η ίαση εννοεί ότι κάθε περίπτωση που εμφανίζεται, αντιμετωπίζεται ριζικά και δεν ξαναεμφανίζεται. Η θεραπεία αντιθέτως, με την χρήση φαρμάκων, περιορίζει τις συνέπειες και υποστηρίζει την συνεχή και επαναλαμβανόμενη λήψη σκευασμάτων. Τα οποία σκευάσματα, όπως υποχρεωτικά και αναλυτικά αναφέρεται στις συσκευασίες, προκαλούν σειρά παρενεργειών. Έτσι η λήψη ενός φαρμάκου, για να μην προκαλέσει ανεπιθύμητες αντιδράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό, απαιτεί στις περισσότερες των περιπτώσεων και την χρήση άλλων φαρμάκων κ.ο.κ. Όμως έτσι δεν κλείνει ο κύκλος και το αποτέλεσμα είναι η απόλυτη εξάρτηση των ανθρώπων από τις φαρμακευτικές και το τεράστιο οικονομικό όφελος των παραγωγών φαρμάκων.
Η τελευταία, ως λέγεται, πανδημία με τον covid-19, ανακίνησε πολλά θέματα και προκάλεσε υποψίες. Η άγνωστη(;;) πηγή της νόσου και η εξάπλωση της (τεχνητή;;) έφερε την ανθρωπότητα σε παραλήρημα. Ο φόβος του θανάτου εκμηδένισε την αντίσταση μυρίων ανθρώπων για την λήψη εμβολίων βασισμένων σε νέες ανακαλύψεις, χωρίς όμως τις απαραίτητες εργασίες πιστοποίησης της αποτελεσματικότητας και αποκλεισμού σοβαρών παρενεργειών.
Φάρμακα με νέες χημικές συνθέσεις (mRNA) και χρήση νανοτεχνολογίας, επιβλήθηκαν καταναγκαστικά από κυβερνήσεις παγκοσμίως. Και τα κέρδη των φαρμακοβιομηχανιών ξεπέρασαν κάθε αναμενόμενο όριο.
Οπότε επανερχόμαστε στην ίαση. Η φύση παρέχει την αρχή για κάθε περίπτωση. Η τεχνολογία εξελίχθηκε και προσφέρει πειστικές απαντήσεις. Το πάντρεμα, η ζεύξη αυτών των δύο, δύναται να δημιουργήσει τα καταλληλότερα φάρμακα, να αποκλείσει παρενέργειες και να εξαφανίσει άπαξ δια παντός την επανεμφάνιση συμπτωμάτων.
Αυτή είναι η πορεία που πρέπει να ακολουθηθεί. Διότι αν μείνουμε στην απληστία για κέρδος και την ανύπαρκτη ηθική των φαρμακευτικών κολοσσών, θα είμαστε μονίμως άρρωστοι και θα χορταίνουμε με φάρμακα αντί της τροφής.
Χρήστος Κράγιας
