Το να παίζεις jocker η προ-πο η οτιδήποτε άλλο τυχερό παιχνίδι, αφορά εσένα και την τσέπη σου. Ουδεμίαν κριτική θα ασκήσω, ούτε συμβουλές θα δώσω. Καθένας μπορεί επί του προκειμένου να κάνει ότι θέλει και να καταθέσει στο ταμείο της πολυεθνικής τα χρήματα του, περιμένοντας την τύχη να τον θυμηθεί. Αυτή η τύχη όμως είναι τυφλή, δεν ξέρει πού πάει και μπορεί να μην έρθει ποτέ.
Και γεννάται η ερώτηση: Υπάρχει τύχη;;
Ο πολύς κόσμος πιστεύει στην τύχη. Όταν έρθει ένα καλό, το αποδίδουμε στην τύχη. Η δε κακοτυχία είναι πρόξενος δυσάρεστων καταστάσεων. Έτσι όμως αφήνουμε τα πάντα να γυρίζουν γύρω μας, αποφεύγοντας να εμφανιστούμε. Και εδώ είναι το μέγα λάθος που εγκαταστάθηκε στην μνήμη μας, καθιστώντας μας άβουλα όντα.
Για να το εμπεδώσουμε, λοιπόν, τύχη δεν υπάρχει. Η πλάση που ζούμε δεν συγκροτήθηκε τυχαία. Το ηλιακό μας σύστημα δεν κινείται στην τύχη. Η ύπαρξη μας πάνω στον πλανήτη δεν δημιουργήθηκε από τυχαίες συμπτώσεις. Για καθετί που συμβαίνει υπάρχει και ένας λόγος. Και για να το κάνω πιο λιανά, αν κερδίσεις σε κάποια κλήρωση, αυτό αιτία έχει την επιλογή σου σε κάποιους αριθμούς. Άρα το ίδιο το άτομο προέβη σε συγκεκριμένη κίνηση, με το ανάλογο αποτέλεσμα.
Και αφού το καταλάβαμε αυτό και το αποδεχόμαστε, πάμε τώρα σ’ ένα άλλο πεδίο. Στην πολιτική και την διακυβέρνηση της χώρας.
Μετά τις εκλογές, συγκροτείται μια κυβέρνηση που υπόσχεται να βάλει τάξη και να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του λαού. Είπα, υπόσχεται. Όμως, ως αποδειχθεί πολλάκις, είναι τελείως αναντίστοιχη με τις προεκλογικές της εξαγγελίες και τις δηλώσεις στην βουλή. Ουδέν από όσα υποσχέθηκε πραγματοποιείται ή πάλιν μετατίθεται στις καλένδες. Και το χειρότερον, ενεργεί παντοιοτρόπως εναντίον των πολιτών, ψηφίζοντας απεχθείς νόμους, με την δύναμη της πλειοψηφίας και την παράξενη ανοχή της αντιπολίτευσης. Τότε λέμε “την τύχη μου μέσα”.
Όχι, φίλοι μου, δεν είναι τύχη. Είναι το αποτέλεσμα της στάσης μας έναντι των κομμάτων και της επιλογής ψήφου. Είναι αυτή η μυστήρια και αδικαιολόγητη συμπεριφορά των πολιτών, να φύγει από πάνω τους το βάρος για την συνέχεια του βίου τους. Αφήνουν σε άλλους, ξένους στην ουσία, την επιλογή για το αν θα ζήσουν ή θα πεθάνουν. Δηλαδή το κεφάλι στην άμμο.
Η πατρίδα μας βρίσκεται σε μια πτήση θανάτου. Οι πιλότοι τρώνε καλά, πίνουν τα ποτά τους και το ρίχνουν στον ύπνο. Κι εμείς από τα παράθυρα χαζεύουμε τον ορίζοντα. Μπροστά υψώνεται βουνό. Και η καταστροφή έρχεται. Αυτές, αγαπητοί μου, είναι οι διαπιστώσεις. Όμως επείγει το “δια ταύτα”.
Άρα τι πρέπει να κάνουμε;;
Πρώτον και κύριον να αναλάβουμε ευθαρσώς τις ευθύνες μας για πράξεις και παραλείψεις. Καθιστάμεθα υπεύθυνοι πολίτες και επιλέγουμε την συνέχεια της πατρίδας. Δηλαδή συμμετέχουμε ενεργά στην πολιτική ζωή. Και ο μόνος τρόπος είναι να είμαστε πάντα έτοιμοι και πρόθυμοι να ψηφιστούμε από τους συμπολίτες μας. Εκτιμώντας τις δυνάμεις μας τιθέμεθα στην κρίση των ψηφοφόρων. Ναι, έχουμε την δυνατότητα να το κάνουμε και να αποκλείσουμε τους επαγγελματίες πολιτικούς. Και βεβαίως ψηφίζουμε τους καλύτερους, που ναι μεν τους γνωρίζουμε, αλλά διστάζουμε να παραδεχτούμε την αξία τους.
Τα σχεδόν 200 κόμματα, που σήμερα εμφανίζονται στη ελληνική πολιτική σκηνή, ουδέποτε θα δώσουν αυτήν την προτεραιότητα στον πολίτη, διότι τότε δεν θα έχουν λόγον ύπαρξης. Και γι’ αυτό με κάθε μέσον, πασχίζουν να διατηρούν αυτό το ομιχλώδες τοπίο στην πολιτική και να πείθουν τους πολίτες για την αναγκαιότητα της συνεχούς παρουσίας τους.
Η ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ, ο εθνικός πολιτικός φορέας, είναι πλέον το καταφύγιο των υγιώς και εθνικά σκεπτόμενων Ελλήνων. Είναι το εφαλτήριο που δίνει στον πολίτη το δικαίωμα να ψηφιστεί χωρίς κομματικά πρόσημα και τυχαία αποτελέσματα. Εδώ αναγνωρίζεται η αξία των πολιτών που αναζητούν λύσεις πέραν της τύχης.
Γνωρίζουμε, επιλέγουμε, κερδίζουμε.
Η ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ αγκαλιάζει το σύνολον των πολιτών, χωρίς διακρίσεις και δίνει την ευκαιρία σε όλους μας να δημιουργήσουμε το μέλλον της πατρίδας.
Θα το ρίξουμε στα ζάρια;;
Χρήστος Κράγιας