Είναι γνωστή η ρήση ότι τα παθήματα γίνονται μαθήματα. Δλδ οι εμπειρίες που αποκτούμε από δυσμενή αποτελέσματα καταστροφικών καταστάσεων και συμβάντων, μας δυναμώνουν νοητικά και σωματικά. Είναι μια κοινή πεποίθηση που δικαίως έχει εντυπωθεί στο μυαλό μας και κυριαρχεί.

Αν ζεματιστείς δεν βάζει ξανά το χέρι στο καυτό νερό. Αν κοπείς προσέχεις την χρήση του μαχαιριού. Αν πέσεις από την σκάλα προσέχεις τα πατήματα σου. Και είναι τόσα τα “αν” και άλλες τόσες οι προσαρμογές, ώστε να μην επαναληφθεί ο, τι μας πόνεσε.

Πάνω σ’ αυτό, λοιπόν, ο κ. Μητσοτάκης εμφανίστηκε κατά τον καλοκαιρινό θρησκευτικό εορτασμό, για να μας πει κάποια πράγματα και να τα βάλει όλα στην θέση τους. Και ο λόγος είναι ότι υπάρχει μια “μικρή” μερίδα πολιτών και πολιτικών παραγόντων, που υποτιμούν το έργο του και της κυβέρνησης του και διασπείρουν θλιβερά ψέματα.

Οι συκοφάντες της κυβέρνησης δια παντός μέσου, υποβιβάζουν, λέει, τις επιτυχίες του και στήνουν σκηνικά απελπισίας στους πολίτες. Παραδέχεται βεβαίως, πως όντως συμβαίνουν γεγονότα που πονάνε, αλλά η γνώση που προσλαμβάνεται αποδεικνύεται επωφελής, αφού μετά από κάθε φωτιά γινόμαστε καλύτεροι (;;). Και καπάκι δηλώνει με κάθε επισημότητα ότι η ζημιά από την τελευταία φωτιά στην Αττική, δεν ήταν μεγάλη.

“Πάρε λόγια και τράβα στο παζάρι” λέει μια παροιμία και την χρησιμοποιώ για λόγους κοσμιότητας. Λοιπόν αγαπητοί μου, το πράγμα έχει φθάσει στο απροχώρητο.

Τι να πει κανείς για αυτόν τον αξιολύπητο τύπο που ως ωρολογιακή βόμβα κινείται και πυρπολεί τα πάντα ;;. Ένας αλαζόνας, ένα υπερφίαλο άτομο, μια τραγική φιγούρα με σαρδόνιο χαμόγελο, περιπαίζει την κοινωνία. Ο ολετήρας προχωρά ακάθεκτος δια λόγων και έργων. Εμφανέστατες και στον πλέον αδαή και αδιάφορο πολίτη οι καταστροφικές συνέπειες του 41%.

Και αν τώρα είχαμε έναν θάνατο έναντι των 102 στο Μάτι, οι ευθύνες δεν είναι αναλογικές. Διότι ο θάνατος πλανάται μονίμως πάνω στην πατρίδα μας. Δεν είναι μόνον οι δασικές πυρκαγιές. Πήραμε φωτιά από παντού.

Οικονομία, υγεία, παιδεία, εργασία, κοινωνική ασφάλεια και ειρήνη, μετανάστευση νέων, εισβολή αλλοφύλων, ακρίβεια, ανέχεια, ανεργία, κόστος επιβίωσης, δημογραφικό, υποβιβασμός εθνικής ασφαλείας και ενόπλων δυνάμεων, μείωση εθνικής κυριαρχίας, υποκλίσεις σε σουλτάνους, είναι ότι μένει από την λαίλαπα της ανύπαρκτης αυτής κυβέρνησης, που όμως στρατηγικά επιμένει στην τήρηση μιας γραμμής που μας αφανίζει.

Και ερωτώ και περιμένω απάντηση, έτσι για να μαθαίνω. Είμαστε στα καλά μας ή χρειαζόμαστε άμεσα ανάλογης ψυχοθεραπείας η κάτι αντίστοιχου;;. Γιατί αυτή η αποχή των πολιτών από τα τραγικά συμβαίνοντα;; Τόσον πολύ απαξιώνουμε την ύπαρξη μας και θέτουμε το Έθνος προ του μέγιστου κινδύνου της εξαφάνισης;; Διότι μοιραία θα επέλθει με αυτά που έπονται και πεισματικά εφαρμόζουν οι ανθελληνικές κυβερνήσεις.

Ο θάνατος αγαπητοί μου, δεν παραμονεύει πλέον. Ξεχύθηκε και καλύπτει τα πάντα με στάχτη και αποκαΐδια. Και πρέπει να σβήσουμε τις φωτιές επειγόντως.

Υπάρχει τρόπος;; Αν θέλεις τον βρίσκεις, άλλως τραγουδάς στις στάχτες…https://www.e-sy.gr/

Χρήστος Κράγιας