Στην Ευρώπη λειτουργούν εργοστάσια που παράγουν αυτοκίνητα σε πολλές μάρκες και σε όλες τις χώρες, πλην της Ελλάδος. Εδώ είναι ένα θέμα, αλλά εν ευθέτω χρόνω. Μύρια τεμάχια κατασκευάζονται, εξαιρετικής ποιότητας ενεργειακής και παθητικής ασφάλειας και σε ποικιλία αμέτρητων μοντέλων, από επιβατικά μέχρις βαρέως τύπου φορτηγά και μηχανήματα. Και χρησιμοποιούν για καύσιμο βενζίνη και πετρέλαιο.
Από ετών στην ΕΕ ορίζονται στόχοι μείωσης των ρύπων άνθρακα, CO2 και τίθενται σε ισχύ σε διαδοχικές ημερομηνίες. Και για το 2030, απαιτείται μηδενική παρουσία στους εκπεμπόμενους ρύπους από τα οχήματα. Η σημερινή και αναμενόμενη, λόγω εντατικών ερευνών, εξέλιξη των κινητήρων εσωτερικής καύσης είναι εντυπωσιακή και οπωσδήποτε τα αποτελέσματα ικανοποιητικά. Όμως οι καρεκλοκένταυροι των Βρυξελλών που αυτοδιορίζονται ως οι μόνοι προστάτες του περιβάλλοντος, εκδίδουν νέες υποχρεωτικές οδηγίες. Ένα ασφυκτικό pressing κατά της αυτοκινητοβιομηχανίας είναι ολοφάνερο και προκαλεί απορίες και ανησυχίες στους πολίτες, που μάλλον είναι ανενημέρωτοι τόσον για τους σκοπούς, όσον και για τα αποτελέσματα.
Ο τροχός, το κάρο και το αυτοκίνητο συνετέλεσαν τα μάλα για την πρόοδο της ανθρωπότητας και ίσως κάποιος να εντοπίζει στο θέμα μείωσης των ρύπων, σκοπιμότητες και άγνωστα κίνητρα. Η εντύπωση αυτή παίρνει διαστάσεις αν σκεφτούμε ότι η ζωή στον πλανήτη, βασίζεται στον άνθρακα, που στοχοποιείται.
Η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, που έγινε κλιματική αλλαγή, που έγινε κλιματική κρίση, που ως θεωρία διασπείρεται στον παγκόσμιο πληθυσμό, προξενεί ανασφάλεια, λόγω γενικής άγνοιας για τους λόγους και σκοπούς που προπαγανδίζεται. Επιστήμονες και κοινό είναι δύο στρατόπεδα με το όπλο επί σκοπόν. Διότι οι πολίτες θιασώτες της ηλεκτροκίνησης των οχημάτων, αγνοούν παντελώς ότι για την κατασκευή των ειδικών μπαταριών που απαιτούνται για την παροχή ενέργειας και κίνησης, κυριολεκτικά καταστρέφουν το περιβάλλον.
Στο παρακάτω βίντεο μιλάει ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης Αντώνης Φώσκολος σχετικά με το θέμα αυτό.
Μύρια τόνοι υλικών εξόρυξης χρειάζονται για την παραγωγή κοβαλτίου, μαγγανίου, λιθίου και άλλων ορυκτών, των οποίων τα απόβλητα επεξεργασίας είναι θανατηφόρα, και ουδεμία μέχρις στιγμής μέριμνα και πληροφορία υπάρχει.
Γίνεται, λοιπόν, λόγος για συνθετικά καύσιμα των οποίων η χρήση θα μειώσει δραστικά τους τύπους άνθρακα, αλλά η τεχνολογία επ΄ αυτών και η παραγωγή, εν σχέσει με τους υδρογονάνθρακες, είναι στην αρχή. Και το μόνον σίγουρο είναι ο πόλεμος κατά των κινητήρων εσωτερικής καύσης. Η ACEA είναι η Ένωση Ευρωπαϊκών Κατασκευαστών Αυτοκινήτων και ζητά αναστολή μέτρων. Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν αναλαμβάνει την διαχείριση του θέματος, αλλά το πρόσωπο της δεν είναι εμπιστοσύνης, αν ανατρέξουμε στην μανιώδη πολιτική της αναφορικά με τον covid 19. Και εκτός ACEA, χώρες της ΕΕ, Ιταλία, Πολωνία, Βουλγαρία, Τσεχία, Ρουμανία, Σλοβακία, στήνουν μέτωπο, κοινό φράχτη οσόν αφορά την αυτοκίνηση με χρήση ηλεκτρικής ενέργειας, που εκεί αποβλέπει και τείνει η ετερόκλητη μάζωξη των τεχνοκρατών. Λαμβανομένου δε υπ’ όψιν ότι το κόστος κατασκευής οχημάτων, ανεξαρτήτως μορφής κινητήρων δεν μειώνεται, οι διάσπαρτες θεωρίες του κινδύνου για το περιβάλλον, μάλλον είναι εκ του πονηρού και προσωπικά το ασπάζομαι διότι διαβλέπω ότι είναι μια από τις μεθόδους χειραγώγησης των ανθρώπων και επιβολής περιορισμών, που με τον χρόνο θα κυριαρχήσουν στον πλανήτη.
Αυτή η χαώδης κατάσταση δύναται να αντιμετωπισθεί;;.Υπάρχουν άραγε λύσεις;; Ένας οξυδερκής, παρατηρητικός και ενημερωμένος πολίτης θα δει πολλές απαντήσεις που λύνουν σωρεία προβλημάτων.
Το υδρογόνο, πχ, που είναι άφθονο και ανεξάντλητο στον πλανήτη και το σύμπαν, είναι η σοβαρότερη απάντηση. Προ δεκαετιών οι έρευνες επ’ αυτού έδειξαν εντυπωσιακότατες προοπτικές από την χρήση του. Η ηλεκτρόλυση υδρογόνου παράγει ενέργεια για κάθε χρήση και κίνηση με μηδενικούς ρύπους, αφού τα κατάλοιπα του είναι ατμός, δλδ καθαρό νερό. Η εξέλιξη σ’ αυτό το πεδίο είναι ενθαρρυντική για ακόμα πιο υψηλά αποτελέσματα, όμως για άγνωστους λόγους (;;) το θέμα είναι στριμωγμένο στην γωνία. Επίσης η τεχνολογία επί των κινητήρων εσωτερικής καύσης για το μέλλον, προάγει δραστικότητα την μείωση ρύπων άνθρακα. Και να μην μας διαφεύγει ο μαγνητικός κινητήρας παραγωγής ενέργειας με ρύπους μηδέν.
Το φάσμα παραγωγής ενέργειας και κίνησης οχημάτων, περνάει από διαδρομές που προσφέρουν αξιόπιστες λύσεις και ευνοούν τα μέγιστα στην διατήρηση υγιούς περιβάλλοντος, που όλοι επιθυμούμε. Πρέπει όμως να διακρίνουμε και τις υποβολιμαίες τάσεις κύκλων που ωραιοποιούν ύποπτες συμπεριφορές, με την σημαία της προστασίας του πλανήτη.
Χρήστος Κράγιας
