Οι πολιτικοί είναι έξυπνοι άνθρωποι. Αποτελούν μία κάστα πού δεν διστάζει επ’ ουδενί. Ραδιούργοι πού στήνουν δίχτυα, εντυπωσιακοί χειριστές τού λόγου, σπουδαγμένοι, καιροφυλακτούν δεόντως, προετοιμάζουν και προωθούν καταστάσεις, ρίχνουν τον *λαγό* και περιμένουν την κατάλληλη χρονική στιγμή.
Πρόσφατα ετέθη από την κυβέρνηση θέμα αξιολόγησης των εργαζομένων σ’ όλο το φάσμα τού δημοσίου. Επιχειρήθηκε, εν μέσω δυσμενών για την κυβέρνηση συγκυριών, να επηρεαστεί η κοινή γνώμη πάνω σ’ ένα δύσκολο πεδίο και να ανασάνει το κυβερνητικό σχήμα. Εκμεταλλεύεται ο πρωθυπουργός το χάσμα μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα όσον αφορά τους εργαζόμενους, προκαλεί μία νέα αναστάτωση, ρίχνει βόμβα. Ήτοι, αναθεώρηση εν καιρώ τού Συντάγματος και άρση μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων. Κάποιοι χαίρονται, άλλοι μπήκαν σε βαθιές σκέψεις. Όμως οι κυβερνητικές ανακοινώσεις, προτάσεις και βλέψεις, πρέπει να περνούν από κόσκινο, έχουν πολλές αναγνώσεις. Με το βλέμμα στο 2027 ο Μητσοτάκης και οι υποστηρικτές του στον χώρο της οικονομίας, κατασκευών, προμηθειών κλπ, ρίχνει την ρουκέτα και μοιράζει την τράπουλα όπως θέλει. Για άλλη μία φορά η ελληνική κοινωνία βρίσκεται μπροστά σε μία διχαστική πολιτική πού μόνον τα κόμματα ωφελεί.
Γιατί, λοιπόν, αυτή η εξέλιξη παρουσιάζεται σήμερα;; Είναι τόσον επίκαιρη η ανάγκη, είναι η κυβέρνηση ειλικρινής;; Η κυβέρνηση παραπαίει, δεν έχει την στήριξη τού λαού και προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία και να εξασφαλίσει άλλη μία 4ετια, επιδίδεται στον εγκλωβισμό των δημοσίων υπαλλήλων. Με την πρόθεση να αναθεωρήσει το σύνταγμα, λειαίνει τις γωνίες, οξύνει δε τα πνεύματα. Ένας δολοπλόκος πρωθυπουργός ρίχνει το τυράκι και η φάκα περιμένει. Και αυτό διότι οι δημόσιοι υπάλληλοι, πού βρίσκονται σε αντιπαράθεση με τους ιδιωτικούς, αποτελούν το πλέον πρόσφορο εργαλείο για πιέσεις και υποχρεωτικότητες.
Και ο κ.Παύλος Μαρινάκης, κυβερνητικός εκπρόσωπος, πήρε την σκυτάλη και παραθέτοντας έναν μακρύ κατάλογο αιτιολογιών, προσπαθεί να μας πείσει για την αναγκαιότητα της αναθεώρησης. Κλείνει δε τις δηλώσεις του με μεταρρυθμίσεις και αλλαγές πού φέρνει ο χρόνος. Η κοινωνία όντως επιθυμεί αλλαγές, μόνον πού δεν τις βλέπουμε. Ζούμε, φίλοι μου, σε μία χαοτική πολιτική, οικονομική, κοινωνική συγκυρία, πού ευνοεί την κομματοκρατία και εγκλωβίζει τους πολίτες σ’ έναν επικίνδυνο ιστό. Τα κόμματα δεν αλλάζουν εκτός ονομασιών για πρόκληση εντυπώσεων. Παραμένουν στην μονολιθική γραμμή της δημαγωγίας, οι πολιτικοί αγνοούν επιδεικτικά την αγωνία των πολιτών. Επομένως κι εγώ ζητώ άρση όλων των βουλευτικών προνομίων, άρση της ασυλίας, κατάργηση τού νόμου περί ευθύνης υπουργών και ανατροπή τού πολιτικού φάσματος πού τρέφεται ως βδέλλες από τους πολίτες. Ζητάω να καθίσουν στο σκαμνί οι πολιτικοί πού έβλαψαν την πατρίδα, πού σκότωσαν συμπολίτες μου. Και ζητάω την γνώμη σας, αν είναι δίκαιον ο νόμος να ξεχωρίζει πολιτικούς από πολίτες.
Ναι, το δημόσιο με το προσωπικό του το χρειαζόμαστε για να λειτουργεί το κράτος και να διεκπεραιώνει τις ανάγκες των πολιτών. Εξ ίσου αναγκαίος είναι και ο ιδιωτικός τομέας. Αλλά επιβάλλεται οι προσλήψεις στο δημόσιο να είναι αξιοκρατικές, διαφανείς, ωφέλιμες, χωρίς πολιτικές επεμβάσεις και διακρίσεις. Η εργασία είναι υποχρέωση της Πολιτείας και πρέπει οι ευκαιρίες να παρέχονται σ’ όλους ανεξαιρέτως. Εργαζόμενοι δύο ταχυτήτων είναι απαράδεκτον να υπάρχουν. Οι διαχρονικές διχαστικές κομματικές πρακτικές μόνον ζημιά προκαλούν στην κοινωνία. Αυτή η αντιπαλότητα, η αβεβαιότητα, η δυσμορφία πού επιχειρείται στον κοινωνικό ιστό, πρέπει να αρθεί άμεσα. Και ο μοναδικός μηχανισμός είναι ο ανθρωποκεντρικός πολιτικός φορέας της ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ.
Η εργασία δεν εξαρτάται πλέον από τις ορέξεις και τις φαεινές ιδέες τού πολιτικού κατεστημένου. Είναι δικαίωμα και προστατεύεται.
Μενέλαος
