…και μην πάει το μυαλό σας σε πικάντικες ιστορίες. Αλλά το θέμα μας εδώ είναι η πολιτική διαστροφή και τα μοιραία επακόλουθα της. Πολιτικό ον ο άνθρωπος. Παντού στον πλανήτη αυτή η ιδιότητα χαρακτηρίζει τους ανθρώπους. Θα ασχοληθούμε, λοιπόν, με τα δικά μας.
Η ενδελεχής, συνεχής παρατήρηση ή και η χρήση μικροσκοπίου κατά περίπτωση, έχει να μας αποκαλύψει μεγάλες αλήθειες, αλλά και να δείξει τρόπους αντίδρασης και αντιμετώπισης ενδεχόμενων κινδύνων που φανερώνει η μελέτη. Ίσως κάποιος να πει ότι αυτό είναι δουλειά επιστημόνων που διατριβουν στην συμπεριφορά των μαζών. Το θεωρώ σωστό. Όμως, αγαπητοί μου, μήπως είναι ένας τρόπος ώστε να αποσιωπήσουμε προσωπικές ευθύνες, ένα άλλοθι για πράξεις και παραλείψεις που μας βαρύνουν;;
Όλοι ομιλούμε για την δημοκρατία. Και εκθειάζουμε την προσήλωση μας σ’ αυτήν. Όμως αγνοούμε την έννοια της Δημοκρατίας και την συγχέουμε με την δράση των πολιτικών κομμάτων, τις εκλογές, την ανάδειξη μιας κυβέρνησης και την λειτουργία του κοινοβουλίου. Κι εκεί κλείνει το κεφάλαιο με την προσέλευση στις κάλπες.
Τώρα η συνέχεια είναι δουλειά των άλλων. Εμείς έξω από την εξέλιξη, απλοί και αδιάφοροι παρατηρητές για να γεμίσουμε την κενή πολιτική μας ύπαρξη. Οι ευθύνες πλέον βαρύνουν τους πολιτικούς που εκλέχθηκαν και που αποτελούν εύκολους στόχους της κριτικής μας στο κατά πόσον εκτελούν τις υποχρεώσεις τους, ανάλογα με το προσωπικό μας συμφέρον.
Εδώ, βέβαια, θα εγείρω ενστάσεις και διαμαρτυρίες, αλλά όλα αυτά είναι ο φερετζές για να κρύψουμε την ατομική και συλλογική μας αβελτηρία, την πολιτική μας απουσία. Διότι όταν θεωρείς άξιον για την ψήφο σου μόνον τον συμπολίτη σου δικηγόρο, ιατρό, μηχανικό που έντεχνα αν όχι δολίως διαφημίζει τις εξαιρετικές του αρετές και το ενδιαφέρον του για σένα, το μόνον που καταφέρνεις, ασυνείδητα, είναι να υποβιβάζεις τις δικές σου δυνάμεις και ιδιότητες. Παραδίνεσαι αμαχητί στον δημαγωγό, τον εξυψώνεις χωρίς να γνωρίζεις την σκοτεινή του πλευρά και αποτελείς την εύκολη βορά στην κομματική κτηνωδία. Και το χειρότερο είναι ότι πολλές φορές ο πολίτης- ψηφοφόρος γνωρίζει το ποιόν των πολιτευτών, αλλά για να έχει την ησυχία του, χώνει το κεφάλι στην άμμο, εις γνώσιν των κακών αποτελεσμάτων που επίκεινται. Και αυτό, προσωπικά, το θεωρώ πολιτική διαστροφή.
Δεν τα γνωρίζω όλα, δεν δίνω συμβουλές, είμαι ένας εξ ημών όλων, που αποτελούμε ένα σύνολο με ευγενείς σκοπούς. Αλλά για την επιτυχία των προσδοκιών μας, απαιτείται εγρήγορση και κυρίως ενσυναίσθηση και συμμετοχή στα προβλήματα όλων μας.
Πως θα το πετύχουμε αυτό; Υπάρχουν δυσκολίες και κόστος;; Υπάρχουν μόνον δυσκολίες, που όμως εύκολα απομακρύνονται και εξαφανίζονται. Η μόνη λύση είναι να αναγνωρίσουμε στον εαυτόν μας, με τις μοναδικές του ιδιότητες και αξιοσύνη, το δικαίωμα στην εμφάνιση της ενεργούς πολιτικής.
Είσαι άξιος να ψηφιστείς από τους συμπολίτες σου για να κυβερνήσεις ΕΣΥ δημιουργικά και ανιδιοτελώς την πατρίδα σου, έξω από κομματικά αφηγήματα και πολιτικές ιδεολογίες. Υπεράνω προσωπικού κέρδους, η ανάδειξη του καθενός σε κυβερνήτη εντός μιας μοναδικής Εθνοσυνέλευσης, πρέπει να είναι ο μοναδικός Στόχος και Σκοπός.
Αυτό κατοχυρώνει και αναδεικνύει τον πολίτη σε πραγματικό πολιτικό παράγοντα.
Αυτοπροσώπως, χωρίς εκπροσώπους που μεταμφιέστηκαν σε αντιπροσώπους.
Και αυτό θα είναι το τέλος της πολιτικής διαστροφής που μαστίζει την πατρίδα μας.
Χρήστος Κράγιας
