Με νωπές τις μνήμες από το έγκλημα των Τεμπών, που δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ, ένα αντίστοιχο δυστύχημα αποφευχθεί μόλις προ ημερών. Τις ζωές των επιβατών, σε τυφλό σημείο του δικτύου και υπάρχουν πολλά, έσωσαν οι έγκαιρες και αποτελεσματικές ενέργειες δύο μηχανοδηγών.

Μεταφερόμαστε τώρα στο ελληνικό κράτος. Κάποιοι το παρομοιάζουν με ακυβέρνητο σκάφος σε φουρτούνα. Εμείς το παραλληλίζουμε με τρένο και πάμε να το δούμε.

Οι δεκαετίες μετά την μεταπολίτευση, έφεραν την χώρα μας στη σημερινή κατάσταση. Βιώνουμε στο τώρα τα αποτελέσματα και τις “επιτυχίες”του πολιτικού κόσμου, των δημοκρατικών κυβερνήσεων και της έκρηξης του κομματισμού. Οι κυβερνήσεις που πέρασαν και διαχειρίζονται μέχρι σήμερα την ζωή μας, φρόντισαν να εξασφαλίσουν την μακράν παρουσία τους στο πολιτικό προσκήνιο, με μοναδικό μέλημα την ενίσχυση της κομματοκρατίας. Συνέπεια αυτής της αντίληψης είναι η τρομακτική εμφάνιση κομματικών στρατών.

Πολίτες ευρισκόμενοι μετέωροι και σε συνθήκες ζωής και θανάτου, εύκολα εντοπίστηκαν και με την κατάλληλη καθοδήγηση και προπαγάνδα, αποτελούν σήμερα τους φανατικούς οπαδούς.

Είναι αυτοί που εξαρτούν το μέλλον τους από τους πολιτικάντηδες, φέρουν παρωπίδες και δρουν άνευ ίχνους στοιχειώδους κριτικής για την πορεία της χώρας. Αποτέλεσμα, λοιπόν, οι πολιτικοί να τοποθετούνται στην κορυφή της κοινωνίας και να τους αποδίδονται χαρισματικές ιδιότητες.

Το τρένο ΕΛΛΑΣ κινείται μ’ αυτόν τον τρόπο σε μονή γραμμή, αγνώστου προορισμού και χωρίς ειδοποίηση για το τι έρχεται από την άλλη μεριά. Κινείται με κάρβουνο, ενώ από απέναντι καταφθάνει συρμός με μαγνητική αιώρηση.

Η σύγκρουση με την πραγματικότητα είναι αναπόφευχθη. Και θα είναι τραγική. Έρχεται κατ’ επάνω μας ένας τεράστιος όγκος προβλημάτων και αναγκών που για χρόνια κρυβόταν κάτω από την κουρελού, διότι το χαλί είναι για λίγους. Τα κόμματα που κυβέρνησαν άφησαν να περάσουν ανεκμετάλλευτες τεράστιες ευκαιρίες βελτίωσης και καταξίωσης της ζωής των πολιτών. Οι μεγάλες υποσχέσεις άφησαν την πικρή γεύση που αισθανόμαστε σήμερα. Στην σύγχρονη συγκυρία η χώρα μας οδηγείται από μαθητευόμενους μηχανοδηγούς στην πλήρη καταστροφή.

Στην επερχόμενη μετωπική σύγκρουση θα αποκαλυφθούν όλες οι τραγικές μας επιλογές. Στον βωμό της κομματοκρατίας, του ρουσφετιού και της ρουφιανιάς, η πατρίδα μας βαδίζει σε επικίνδυνη κατωφέρεια. Η οικονομική δυσπραγία οδηγεί την παιδεία σε επίπεδα μεσαίωνα. Η υγεία υποβιβάζεται και εμποριοποιείται. Η εργασία μετατρέπει τους ανθρώπους σε δουλοπάροικους. Η ασφάλεια της χώρας εξαρτάται από μισελληνικούς κύκλους. Η υπογεννητικότητα μαστίζει, αρνητική η σχέση γεννήσεων και θανάτων.

Σταματώ εδώ την απαρίθμηση. Είμαι βέβαιος ότι όλα αυτά δεν περνούν απαρατήρητα. Η αφόρητη πίεση των απολυταρχικών κυβερνήσεων με τους καταπιεστικούς νόμους, η ασυδοσία, η διαφθορά και οι υπόγειες διασυνδέσεις των κομμάτων, είναι εις γνώσιν όλων.

Ναι, η σύγκρουση είναι προφανής, αλλά μεταξύ του Φωτός και του σκότους, του Δικαίου και της ανομίας, της Αλήθειας και του ψεύδους. Θα την επιχειρήσουμε;; ΔΗΛΩΣΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ

Χρήστος Κράγιας