Μια πολύ γνωστή έκφραση που συχνά χρησιμοποιούμε όταν υπάρχει μια ήδη δυσμενώς διαμορφωμένη κατάσταση και αναζητούνται λύσεις.Τις περισσότερες φορές ενέχει βιασύνη, ανησυχία και αβεβαιότητα ως προς το αισίως αναμενόμενο τέλος.

Στην ελληνική κοινωνία τα τούνελ είναι αμέτρητα. Και σκοτεινά, βεβαίως, διότι όλα αυτά τα συστήματα που είναι δυνατόν να φωτίσουν την διαδρομή και την διάβαση, δεν λειτουργούν. Αιτίες πολλές που εντέχνως αποσιωπούνται από τους αρμόδιους και υπεύθυνους. Και σαν δικαιολογίες αναφέρονται κάποιες αφορμές. Είναι η συνήθης τακτική που ακολουθούν τα άτομα εκείνα που έλαβαν από τον λαό την εντολή για πλήρη φωτισμό.

Ποιοι είναι αυτοί;; Μα φυσικά οι πολιτικοί. Δεν υπάρχει πολίτης λογικός, ακόμα και αδιάφορος, που να μην θεωρεί τους πολιτικούς ως τους κυρίως υπεύθυνους για ο, τι συμβαίνει στην χώρα και την αντιμετώπιση των καθημερινών προκλήσεων.

Αυτός ο κόσμος, που συλλήβδην ονομάζουμε πολιτικούς, αναδεικνύεται, ανέρχεται, καταλαμβάνει θέσεις στην διακυβέρνηση και διαχειρίζεται το μέλλον μας, προέρχεται από την δική μας ψήφο. Οπότε και οι πολίτες δεν είναι άμοιροι ευθυνών για την οποία διαμορφωμένη κατάσταση ή για προσέχεις εξελίξεις.

Συνηθίζουμε να τους κριτικάρουμε και να τους θέτουμε στο στόχαστρο όταν πράξεις τους ή παραλείψεις έχουν ως αποτέλεσμα την εμφάνιση και παγίωση δυσμενών καταστάσεων. Όταν όμως το στενό μας επαγγελματικό, συνδικαλιστικό πχ περιβάλλον επωφελείται, τρέχουμε να τους επαινέσουμε.

Κατά κοινήν ομολογία είμαστε σε σκοτεινό τούνελ. Αγωνία για το τι θα βρούμε στην έξοδο. Μόνον που αυτό το τούνελ είναι ατελείωτο και όσον προχωράμε, τόσον μακραίνει. Το σκοτάδι πυκνό, τα βήματα αβέβαια και επικίνδυνα. Καθημερινά προκύπτουν σοβαρότατα θέματα που θέτουν σε κίνδυνο την ύπαρξη μας. Για να συντομεύω, δεν θα ανατρέξω στο παρελθόν, αλλά δράτω την ευκαιρία να αναφερθώ στα πλέον πρόσφατα.

Εξοπλιστικά, νομοσχέδιο λοατκι, αγροτικές κινητοποιήσεις, απογευματινά χειρουργεία(φακελάκι). Είναι θέματα που καίνε, μας σκοτώνουν και περιμένουμε να λυθούν από αυτούς που τα δημιούργησαν.

Έλεος, φίλοι μου, ως πότε θα βαυκαλιζόμαστε;; Βλέπουμε τον λύκο και ψάχνουμε τον ντορό.
Κι όμως όλα αυτά που δεκαετίες μας ταλανίζουν και προοιωνίζουν ένα ζοφερότερον μέλλον, έχουν την θεραπεία τους. Είναι η ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ. Ναι, βέβαια, έχετε ακούσει, διαβάσει και αισθάνεστε ότι κάτι δεν πάει καλά με την γνωστή πολιτική πεπατημένη.

Βλέπετε σ’ αυτόν τον πολιτικό φορέα τον ίδιο τον εαυτόν σας, αλλά υπάρχει αυτός ο ανεξήγητος εναγκαλισμός με τα κόμματα, που αναστέλλει την δυναμική σας για τα επόμενα, απαραίτητα βήματα, που θα απελευθερώσουν την νοητική ανέλιξη και θα λάβετε την μεγαλειώδη απόφαση για την ανάληψη ευθυνών και την διακυβέρνηση της πατρίδας.

Το φως στο τούνελ είναι ή η ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ, ή το τρένο που έρχεται.

Χρήστος Κράγιας