Η προηγούμενη θητεία του Trump δεν μας έχει αφήσει κάποια ανεξίτηλα στοιχεία. Απλά μένουμε με την αχλή εντύπωση ότι κάτι ήθελε να κάνει, δεν πρόλαβε ή δεν τον άφησαν. Τώρα με την νίκη του στις εκλογές και την νέα του θητεία στον Λευκό Οίκο, εισβάλει ως ταύρος εν υαλοπωλείο. Ανακατεύει την τράπουλα, τραβά ο, τι χαρτί θέλει και μετ’ επιμονής, αποφασιστικότητα και υπεροψία, βάζει τον πλανήτη στην τροχιά που εκείνος θεωρεί ότι είναι σωστή και ενδεδειγμένη. Ήδη είχε έτοιμα δεκάδες διατάγματα που υπέγραψε μόλις στρογγυλοκάθισε στο οβάλ γραφείο.
Χωρίς καθυστέρηση δήλωσε εμφαντικά τις προθέσεις του σε ποικίλα θέματα που αφορούν τόσον τις ΗΠΑ, όσον και τον υπόλοιπο κόσμο. Και εστιάζει στα προβλήματα της χώρας του, το MAGA (Make america great again), επηρεάζοντας την Ευρώπη κυρίως και την Κίνα οικονομικά. Παρατηρούμε, λοιπόν, μια σπουδή του να κλείσει κάποια μέτωπα, αλλά και να ανοίξει νέα.
Πρώτη κίνηση το μείζον μεταναστευτικό θέμα από τα σύνορα με το MEXICO. Εντείνει την ανέγερση φράχτη, στέλνει στρατό για φύλαξη των συνόρων και εξαπολύει στο εσωτερικό κυνήγι στα μύρια των παράνομων μεταναστών. Και τους στέλνει πίσω, ξεκινώντας από τα εγκληματικά στοιχεία. Έτσι διαμορφώνει την εξωτερική πολιτική επιβολής και πίεσης μέσω δασμών (Κολομβία, Βενεζουέλα).
Θυμόμαστε βέβαια την εισβολή οπαδών του (;;) στο Καπιτώλιο. Και τους δίνει χάρη. Αυτό δεν είναι πρωτοφανές, διότι ο απερχόμενος Τζο Μπάιντεν έδωσε χάρη σε υποστηρικτές και δικούς του ανθρώπους. Αποχωρεί από τον ΠΟΥ, την κλιματική συμφωνία στο Παρίσι και ομιλεί για 2 φύλα. Τα διατάγματα κατά ριπάς εμφανίζονται αλλά δεν θα επεκταθούμε περαιτέρω, παρά μόνον σ’ αυτά που δίδουν χάρη και ασυλία. Τα συναντάμε βέβαια ανά τον πλανήτη από προέδρους και πρωθυπουργούς κρατών που νομίζουν ότι είναι *κάποιοι* και στερεώνουν αυτήν την φήμη δια πολλών μέσων και φυσικά δολίως.
Το βλέπουμε κι εδώ στην χώρα μας. Το κομματικό-πολιτικό καθεστώς κολυμπάει στην ανομία. Βρίθει σκανδάλων και καταχρήσεων, καταστρατήγησης της βούλησης των πολιτών, υπεροψίας και αναλγησίας. Οι πολιτικοί βρίσκονται σε άλλον κόσμο, ανέγγιχτοι από τα προβλήματα των πολιτών. Μέγα θέμα γι’ αυτούς η διατήρηση του εδράνου στην βουλή και η συμμετοχή σε μυστικές, υπόγειες συμφωνίες. Γι’ αυτό και ισχύει για τους βουλευτές η ασυλία, για τους υπουργούς, ο κατάπτυστος νόμος για την θητεία τους και για τους τραπεζίτες φυσικά. Δηλαδή άλλοι πατάνε στα χαλιά και άλλοι στα σανίδια, κατά το λαϊκό άσμα.
Πασιφανές και άκρως λυπηρόν ότι στην Ελλάδα απουσιάζει τραγικά η απόδοση ΔΙΚΑΊΟΥ. Μηχανορραφίες και αλχημείες βάζουν στον αφρό πολιτικούς που έπρεπε να δικαστούν. Το βλέπουμε δε τόσον συχνά, που πλέον το χωνέψαμε και δεν προκαλεί αντιδράσεις.
Αυτήν την δύσοσμη κατάσταση εκθέτει στους πολίτες η ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ. Ξεμπροστιάζει το φαύλο πολιτικό σύστημα, καταδεικνύει τις χρονιές παθογένειες στην δικαιοσύνη και την παράξενη επαφή πολιτικών και δικαστικών κύκλων. Διότι, αγαπητοί μου, δεν γίνεται λόγος για εύρυθμη, ευνομούμενη ΠΟΛΙΤΕΊΑ, αν δεν στηρίζεται στην ισονομία, ισοκρατία, αν η δικαιοσύνη δεν είναι διανεμητική και διορθωτική. Οι πολίτες είναι ισάξιοι άνευ διακρίσεων και χαρισματικών νόμων.
Η ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ στηρίζει το ΑΞΙΑΚΟ της σύστημα σε 12 Αξίες, 18 Αρχές και 3 Πολιτειακούς Νόμους+2 Νόμους.
Θα ακολουθήσεις;;
Χρήστος Κράγιας