Τα ανωτέρω αφορούν τα ποσά που έλαβαν οι τράπεζες από τις κυβερνήσεις και όπως βλέπετε δεν είναι φαντασίες κάποιων, αλλά ομιλούν τα ΦΕΚ.

Το αφήγημα της κυβέρνησης περί οικονομικής ανάπτυξης, θα ήταν ίσως ένα αστείο, ένα ανέκδοτο, αν οι συνέπειες για τους πολίτες δεν ήταν οι τραγικότερες. Και η κυνικότερη παραδοχή της φτώχειας που χτυπάει τον ελληνικό λαό, δεν είναι άλλη από τα αμέτρητα καλάθια. Όταν τα απαραίτητα, για επιβίωση της οικογένειας, αγαθά έχουν ακριβύνει 30,40,70,130 τοις εκατό και το καλάθι τα προσφέρει με έκπτωση 5%, τότε η κοροϊδία πάει σύννεφο.

Που εστιάζει και αναφέρεται η κυβέρνηση ότι η οικονομία ανθεί;; Πως αντιλαμβάνεται το ευοίωνο μέλλον;; Μα, με τις τράπεζες!!.

Πανηγυρίζει η κυβέρνηση, διότι οι τράπεζες διαθέτουν τεράστια κεφάλαια, τα οποία μπορούν (υποθετικά)να χρηματοδοτήσουν και να εξασφαλίσουν την ανάπτυξη της χώρας. Μας ενημερώνει για τα δις ευρώ των ταμείων τους και τον κομβικό τους ρόλο. Όμως ο απλός πολίτης αναρωτιέται από πού και πώς προέκυψαν αυτά τα μυθώδη ποσά και αν όντως μπορεί να επωφεληθεί ατομικά ή και η χώρα, από τα τραπεζικά κεφάλαια. Επειδή αγνοεί ο πολίτης και κανείς επισήμως δεν θα τον ενημερώσει από πού και πως, ανατρέχουμε στην αρχή του άρθρου.

Οι τράπεζες, αγαπητοί μου, δεν έχουν δικά τους κεφάλαια. Οι τράπεζες *παίζουν* με τα λεφτά των πολιτών που καταθέτουν τους κόπους τους με μηδενικά επιτόκια και δανείζονται με καταχρηστικούς όρους(δείτε το βίντεο).

Είναι κερδοσκοπικά ιδρύματα, άνευ ηθικών ενδοιασμών και αναστολών. Με συμφωνημένες πρακτικές κατέκτησαν όλο το οικονομικό φάσμα και επιβάλλουν τα *θέλω*τους, τις απαιτήσεις τους στις κυβερνήσεις, που πάντα υποκύπτουν. Και το παραδέχεται πλαγίως ο πρωθυπουργός, που όπως λέει, δεν θα επιβληθούν φόροι στα τραπεζικά κέρδη. Και οι πολίτες στραγγίζονται κυριολεκτικά από φόρους και έκτακτες εισφορές.

Ξαναγυρίζουμε στα ΦΕΚ χρηματοδότησης των τραπεζών. Αυτά τα ποσά που ζαλίζουν, είναι το αίμα των πολιτών. Η κυβέρνηση μοιράζει χρήμα που δεν της ανήκει. Η συμμορία των ληστών μπουκάρει στην ζωή μας ανάλγητα και καμαρώνει για τις επιτυχίες της. Οι τράπεζες, οι μόνοι ωφελημένοι, αυγατίζουν τα κέρδη τους και ο λαός πένεται. Και αν ζητήσει μια μικρή έστω δανειοδότηση, περνά από ιερά εξέταση με αβέβαιο αποτέλεσμα. Οι οικονομικοί όμως κολοσσοί και ιδίως οι με τα τεχνικά έργα ασχολούμενοι, χωρίς ίδια κεφάλαια, λαμβάνουν πλημμύρα δανείων και αποπληρώνουν σε βάθος αγνώστου χρόνου, αφού οι ίδιοι εκμεταλλεύονται τις υποδομές.

Οι τράπεζες για την περίοδο των μνημονίων έλαβαν δια ανακεφαλαιοποιήσεων 233,δις ευρώ. Ένα νούμερο που ζαλίζει τον πολίτη που επιβιώνει με τον κατώτατο μισθό. Και ενώ ικανοποιήθηκαν οι απαιτήσεις τους, δολίως και με την αμέριστη συνδρομή των κυβερνήσεων, επιχειρούν να τα πάρουν για δεύτερη φορά, από την τσέπη των πολιτών. Και από κοινωφελή ιδρύματα που θα ήταν ο σκοπός και η εξυπηρέτηση των πολιτών, μεταλλάχθηκαν σε απαίσια καθεστωτικά τερατουργήματα. Βεβαίως, δεν είναι ελληνικές, αφού εξαγοράστηκαν από διεθνείς επενδυτές, ή απορροφήθηκαν από μεγαλύτερους οικονομικούς οργανισμούς, που στοχεύουν αποκλειστικά στο αθέμιτο κέρδος.

Η κυβέρνηση χαιρετίζει την ευρωστία των τραπεζών και επαίρεται για την ρευστότητα τους. Έτσι δικαιολογεί το success story της οικονομίας, αφού ο πλούτος των πολιτών γεμίζει τα θησαυροφυλάκια των αρπακτικών. Και φυσικά συνυπόλογος είναι σύμπας ο πολιτικός-κομματικός κόσμος.

Χρήστος Κράγιας