Κοινή παραδοχή όλων των πολιτών είναι ότι ο πολιτικός κόσμος είναι βρώμικος. Ακόμα και αυτοί που δεν ξεφεύγουν από τον κομματικό εναγκαλισμό, σε ιδιωτικές συζητήσεις παραδέχονται τη σήψη και την διαφθορά των πολιτικών. Είναι κοινή πεποίθηση ότι οι βουλευτές πιέζουν εκβιάζουν και απειλούν τις ηγεσίες των κομμάτων και εισπράττουν ανταλλάγματα. Μια συνήθης τακτική όταν αναφαίνονται σοβαρά προβλήματα και απειλείται η συνοχή του κόμματος. 

Τότε υπογράφονται τα μεγαλύτερα γραμμάτια. Η μορφή και το περιεχόμενο των γραμματίων, έχει ένα ευρύ φάσμα. Βέβαια, δεν αναγράφονται χρήματα όπως γνωρίζουμε από τις οικονομικές συναλλαγές στο εμπόριο. Το περιεχόμενο όμως της συμφωνίας, δεν απέχει από τις χρηματικές απολαβές.
Ρητά και μυστικά συμφωνείται η μελλοντική τοποθέτηση των διαφωνούντων σε θέσεις ενδιαφέροντος.
Σιγουρεύεται μια συμμετοχή στο ψηφοδέλτιο, διορισμοί σε υψηλά αμειβόμενες θέσεις, υπουργοποίηση και πλήθος άλλων ευκαιριών για αρπαχτές. Η αποζημίωση των εκβιασμών.

Αυτά τα φαινόμενα τα βλέπουμε χρόνια τώρα στα πολιτικά κόμματα. Οι αρχηγοί πολλές φορές βρίσκονται στην δυσχερή θέση να ικανοποιήσουν απαιτήσεις που βγάζουν μάτι.

Τώρα γιατί σας τυραννώ με αυτά τα γνωστά. Απλά, επειδή η μνήμη μας πολλές φορές ατονεί, καλόν είναι να ανακαλούμε συνήθειες και πρακτικές, που θα μας βοηθήσουν να αναγνωρίσουμε το πρόβλημα και να δώσουμε την πρέπουσα λύση.

Ο πολιτικός κόσμος σήμερα κλυδωνίζεται από το νομοσχέδιο για τους ομοφυλόφιλους και την τεκνοθεσία. Στην ΝΔ εμφανίζονται τα μεγαλύτερα προβλήματα, εξαιτίας άρνησης υπουργών και βουλευτών να υπερψηφίσουν. Βέβαια και στα άλλα κόμματα υπάρχουν αντιρρήσεις, αλλά εδώ θα σχολιάσουμε τα του κυβερνώντος κόμματος.

Πολύωρα, καθημερινά φροντιστήρια για επιμόρφωση των διαφωνούντων. Εντατικά σεμινάρια για να αλλάξουν άποψη. Και βλέπουμε βουλευτές που μέχρι χθες ήταν αντίθετοι, μετά το τέλος των μαθημάτων, να συμπλέουν περιχαρείς με το γενικό πρόσταγμα.

Απορία κανείς;;

Όχι βέβαια, διότι ως καλώς γνωρίζουμε, οι χθεσινοί αρνητές, με τα δώρα και τις υποσχέσεις που έλαβαν, είδαν καθαρά το συμφέρον των πολιτών και αποφάσισαν ανερυθρίαστα να παραμείνουν στην κομματική πειθαρχία.

Για το καλό μας.
Και εμείς συμφωνούμε;; Και εάν όχι γιατί δεν αντιδρούμε;;

Χρήστος Κράγιας