Υπάρχουν ημερομηνίες στην ζωή μας που μένουν ανεξίτηλες στο διάβα του χρόνου. Παραμένουν χαραγμένες στην μνήμη μας και μας θυμίζουν πράγματα και γεγονότα υψηλής σημασίας. Ημερομηνίες που τιμούμε κατ’ επανάληψη και μας γεμίζουν ικανοποίηση και θέληση για να συνεχίζουμε και ημερομηνίες εθνικού πένθους. Μια τέτοια είναι και ο τίτλος του σημερινού άρθρου. 28/2/2023…Ημερομηνία εθνικής ντροπής.
Αντιλαμβάνεστε ότι αναφέρομαι στο τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, με τους 57 επισήμως νεκρούς και του αγνώστου αριθμού αυτών που έχασαν το νήμα της ζωής τους. Μιλάμε για ένα έγκλημα. Έγκλημα που βαρύνει το σύνολον του πληθυσμού της χώρας. Βαρύνει πάντες τους ψηφοφόρους που συντελούν με την αδιαφορία τους στην διάπραξη ειδεχθών εγκλημάτων.
Είναι, δυστυχώς, αποδεδειγμένο ότι όλες οι εθνικές συμφορές προήλθαν από λάθος χειρισμούς της πολιτικής εξουσίας. Και αν ανατρέξουμε στην ιστορία, θα βρούμε πλήθος τέτοιων περιπτώσεων. Γι’ αυτό είναι πλέον καιρός να αναρωτηθούμε ποιοι είμαστε και τι θέλουμε.
Οι χαροκαμένοι γονείς δεν θα ησυχάσουν ποτέ. Έχουν έναν αγώνα μπροστά τους. Τα παιδιά τους δεν γυρίζουν πίσω, αλλά ας γίνουν οδηγοί και σύντροφοι μας για την αποτροπή τέτοιων γεγονότων. Και για την απόδοση δικαιοσύνης.
Το πλέγμα που πρέπει να πολεμήσουμε είναι πολύ ισχυρό. Και όταν τα συμφέροντα είναι οικονομικά, τότε η δουλειά γίνεται πολύ δυσκολότερη. Μια χοντρή αλυσίδα μας περισφίγγει με κρίκους δυνατούς και η μάζα τρομάζει μπροστά σε ηχηρά ονόματα. Νομικές διαδικασίες με ατελείωτες παραγράφους και ψιλά γράμματα, παρέχουν ασυλία και αμνηστία στους υπεύθυνους. Και ως συνήθως, ο τελευταίος που πληρώνει είναι ο αδύναμος κρίκος που περίτεχνα τοποθετείται στην κατάλληλη απόληξη.
Μια αξιοπρεπής γυναίκα, η κ. Καρυστιανού, μας έκανε πάλι να κλάψουμε. Πρέπει να μείνουμε στο πλευρό της.
Μακριά από την πολιτική εκμετάλλευση των κομμάτων με τα υποκριτικά δάκρυα υπάρχει η “ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ“, ο πολιτικός φορέας, που μέσα από τις προγραμματικές δηλώσεις του(ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ-Αρθ.19.0-ΔΙΚΑΣΤΕΣ) τονίζει ότι την απόδοση του δικαίου καλείται ως καθήκον του να το εκτελέσει το Δικαστικό Σώμα. Και η Πολιτεία στηρίζεται στο λειτούργημα του επειδή η Δημοκρατία μεγαλουργεί μόνο όταν η Δικαιοσύνη λειτουργεί άριστα.
Χρήστος Κράγιας
